Duâ ibadetin özüdür

Kulun Allah Teâlâ’ya en yakın olduğu iki hal secdede ve dua ederken yaşadığı halleredir. Secde halinde dua ederse bu yakınlık ikiye katlanır.

Sahâbeden Ammâr b. Yâsir (r.a.) bir cemaate namaz kıldırdıktan sonra Peygamberimiz’in (s.a.) kendilerine öğrettiği şu duayı namazda yaptığını söylüyor:

Allahım,

Gaybı bilmeni ve yarattıkların üzerindeki sonsuz kudretini araya koyarak sana yalvarıyorum: Yaşamamın hakkımda hayırlı olduğunu bildiğin sürece beni yaşat, ölmek benim için hayırlı olduğunda da canımı al.

Allah’ım senden; görülen ve görülmeyen her yerde sana asi olmaktan korkmayı, öfkeli iken de sakin ve hoşnut iken de hakkı söylemeyi, yoksullukta ve zenginlikte iktisadlı/dengeli davranmayı, mübarek cemaline bakma zevkini ve sana kavuşma iştiyakını diliyorum.

Zarar veren sıkıntılı hallerden, saptıran imtihandan (fitneden) sana sığınıyorum.

Allah’ım bizi imanın güzelliği ile güzellendir, doğru yolda ve doğru yol kılavuzu eyle.

Ahmed b. Hanbel’in Müsned’ine aldığı bu hadisi açıklayan alimler namaz içinde duanın caiz olup olmadığını tartışıyorlar. Başka delilleri de değerlendiren alimlerden bir kısmına göre namazda dua ancak teşehhüd ile selam arasında, diğerlerine göre bunlara ek olarak bir de secdede, caiz oluyor. Bu hadisi ve bunu teyid eden başka hadisleri göz önüne alan alimler ise başta secde hali olmak üzere namazın her kısmında dua edilebileceği sonucuna varıyorlar.

Bu hadiste geçen ve yukarıda Türkçe’ye çevirdiğim dua yalnızca namazda yapılabilecek bir dua değildir, insanın çeşitli hallerinde Rabbine kulluğunu nasıl eda edebileceği ve O’ndan neyi nasıl isteyeceği konusunda çok güzel bir örnek olan bu duayı sıkça yapmalıyız.

Şu duayı da sıkça yaptığım için manzum olarak çevirmiştim:

Allâhumme sellimnâ ve sellim dînenâ velâ teslub vakte’n-nez’i îmânenâ velâ tüsallit aleynâ men lâ yehâfuke velâ yerhamunâ verzuknâ hayrayiddünyâ ve’l-âhira inneke alâ külli şey’in kadîr.

Cuma sizi mübarek kılsın ve dualarınız makbul olsun!