Dün yine sabah çok erken saatte mutat üzere gazetelerin birinci sayfalarını Albayrak Medya’nın bir uygulaması olan
’ten okudum. Bir günlük gazetenin birinci sayfası dikkatimi çekti. Not ettim.
Birkaç saat sonra kahvaltıya oturduğumuzda konu konuyu açtı hanımla seçim üzerine konuşmaya başladık.
Döndü ve şöyle dedi, “
Ne Ak Partililerin keyfi için ne de bir başka şey için oy kullanacağım
.”
“Hayırdır” demeye kalmadan, “
Bir Cumhurbaşkanının hatırı var bir de memleketimin
” dedi. Konuyu anlamıştım. Biraz nasırına basayım diye üsteledim. “İyi de” dedim “
Senin de tanıdığın bir arkadaş
, bir günlük gazeteye manşet olmuş yaptığı tespitlerle.
Diyor ki ‘Beka meselesine halk inanmıyor’
ama
sen memleketim için oy vereceğim diyorsun!”
Yüzüme baktı, biraz öfkeyle, “O bahsettiğin isim 7 Haziran seçimlerinden sonra da ‘Seçime ne gerek var, partiler aynı oranda oy alacak. Vakit kaybediliyor. Koalisyon kurun’ demiyor muydu” diye çıkıştı.
Omuzuna dokunup, “Tamam anladım” diyerek sakinleştirmeye çalıştım. Ama nafile.
FETÖ’den girdi, PKK’dan çıktı.
Suriye’nin kuzeyindeki terör koridorundan başlayıp, Amerika’nın ekonomik saldırısına kadar saydı. Sonra da “
Bir kere tökezlersek bizi lime lime edecekler
” diyerek bitirdi.
Kahvaltı bittiğinde araştırma şirketi yöneticisi zevat ile milletin bir ferdi olan bizim hanım arasındaki
”nı görmüş oldum.
İşyerine gelip, gazeteleri bu kez basılı halleriyle okumaya başladığımda da Amerika’nın çok kısa aralıklarla
S-400’ler bahanesiyle Türkiye’yi tehdit
ettiği haberlerini okudum.
Türkiye’yi her vesile ile tehdit eden bir Amerika varken…
“Suriye’den çekileceğiz” dedikten sonra bile binlerce TIR silahı Suriye’nin kuzeyindeki PYD/YPG-PKK terör örgütüne taşırken…
O yapıya hava savunma sistemi kurarken…
Biz hala “Türkiye’nin beka meselesi yok”
diyenlerle,
“Beka meselesini halk satın almadı. Erdoğan ve Bahçeli’nin beka sorununa işaret etmesi seçmen nezdinde kabul görmüyor”
diyenlerin “araştırma” adı altındaki tezviratlarıyla meşgulüz.
Şunu kabul ediyoruz, Türkiye’ye 2018’in Ağustos’undan bu yana ciddi bir ekonomik saldırı var.
Hem fiili hem sözlü olarak Amerika’nın hedefindeki ülke Türkiye. İ
çimizdeki aparatları eliyle krizi derinleştirmek için her türlü numarayı çekiyorlar. Sokaktaki insanın cebindeki üç kuruşa bile göz dikiyorlar.
Bu kadar saldırıya uğrayan ve hala resesyona girmeyen bir başka ülke var mı bilmiyorum?
Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’nin fütursuz prensleriyle kol kola giren Mısır ve İsrail’in Türkiye’deki iç barışı tehdit eden organizasyonlarını da buna ilave ettiğimizde nasıl bir saldırı altında olduğumuzu görmemek iyi niyetliler için tek kelimeyle “aymazlık”tır. Lakin bir de kötü niyetliler var ki onlar için de ancak, “Başka bir Türkiye’yi satın alan kurnazlar” demek geliyor içimden.
Türkiye’de beka sorunu yokmuş!
Seçmen bu sorun üzerinden yapılan açıklamalara itibar etmiyormuş.
“Seçmenin birincil önceliği hayat pahalılığı
” diyorlar. Doğru. Sokaktaki insanın ihtiyaçlarının başında “cebi” gelir. Peki
cebimizdeki paranın pula dönmesi meselesi ile beka meselesi arasında doğrudan bir ilişki yok mu Allah aşkına?
Cumhurbaşkanı Erdoğan,
“Bunlar bir merminin kaç lira olduğunu biliyorlar mı”
diye sormuştu hani.
O sorudan sonra bile hala “
Türkiye’nin varlık mücadelesi
”nin farkında değiller mi Allah aşkına.
Türkiye’yi de Ortadoğu’daki herhangi bir ülkeden farklı görmediğini ve İsrail’in çıkarları için her bakımdan
bu büyüklükteki bir ülkeye coğrafyamızda tahammül etmeyeceğini bilmeyen mi var hala?
Hala,
“Bağımsızlaşmak için büyük bedeller ödemeye devam ettiğimizi”
anlamayanlar mı var?
31 Mart yerel seçimlerini bir de seçim sonrasında “Başka bir Türkiye’yi satın alanların varlığı” üzerinden tartıştığımızda karşımıza kocaman bir “beka sorunu” çıkar.
“
Amerikan mandası olmak bize yeter
” diyenler için “
” olmayabilir. Ama biz “
” için mücadeleye devam edenlerin yanında yer almayı sürdüreceğiz.
