Kâbe, Beytü"l Mamur ve Zemzem Tower ya da modernliğe boğdurulmak istenen asalet

Kâbe yeryüzünün kıblesi ise Beytü"l Mamur da yedinci kat semanın kıblesi. Ya da biri mikrokozmozun diğeri ise makrokozmozun merkezi.

Müslümanlar dünyanın her yanından Kâbe"ye dönerek namaz kılarlar. Ve namaz vakitleri doğudan batıya doğru güneşin seyrine göre ilerler. Dolayısıyla dünyanın her yerinde dairevi olarak her an namaz kılınır. Biri bitirirken diğeri başlar ve o bitirirken de sonraki. Eğer bu harekete uzaydan bakma şansınız olsa an be an değişen namaz kılışların, resimlerin peş peşe gelmesiyle hareketli görünmeleri gibi dünya ölçeğinde bir tavafın yapılmakta olduğunu görürsünüz. Aralıksız bir tavafın.

Kâbe"nin hizasında birinci kat semada bir başka Kâbe vardır, Beytü"l-İzze. İkincide, üçüncüde... nihayet yedinci kat semada yine Kabe"yi iz düşümü alan Beytü"l Mamur. Mele-i ala, yani en üst düzey melekler kurulunun tavaf ettikleri son Beytullah.

İşte yeryüzündeki bu sürekli tavaf, her kat semada, oranın sakinlerince genişleyerek sürdürülür. Kâbe için tek bir fert ne ise, birinci kat semadaki Beytullah için de dünya o. Ve bu böylece devam eder. Yani Kâbe"nin etrafında tavaf yapanlar Beytü"l Mamur"daki tavafa da katılmış olurlar. Nihayet yedinci kat semada, Beytü"l Mamur etrafında en büyük dairevi dönüş gerçekleşir. Onun üzerinde Arş ve ondan sonra da Kürsi vardır. Belki de Allah yüceliğinin sonsuzluğunu bize böyle bir düzen ve yapılanma ile göstermek istemiştir.

Aslında bu tavaf hücrelere kadar iner ve her bir atomun proton ve nötronları kendi çekirdeği etrafında döner durur. Zerreden küreye, küreden Arş"a kadar uzanan bir dönüş. Mevlana"nın semaı da bunu simgeliyor.

El-Beytü"l-Mamur, imar edilmiş mamur kılınmış, şenlendirilmiş ev ya da mabet demek. Camilerin imar edilmesi, cemaatle dolup taşmalarıyladır. Yeryüzündeki camiler her zaman mamur edilmeyebilir. Ama Efendimizin ifadeleriyle Beytü"l Mamur her gün yetmiş bin meleğin girip ibadet ettiği, onlar çıkmadan ertesi gün öbür yetmiş binin geldiği, bunun hep böyle sürüp gittiği bir mabettir. Onun için orası özellikle mamurdur. Sayı ise çokluğun sınırsızlığını anlatmak için verilmiş olabilir.

Biz yere inelim... Kabe"nin etrafı insicamlı ve estetik olmayan ilavelerle sürekli genişletiliyor. İmtiyazlı bir kaç bina dışında, yürüme mesafesinde neredeyse otel bile kalmamış. Günübirlik pazarcılar da esnaf da yok. Ama temizlik şimdilik iyi.

Buradaki en can alıcı değişiklik kuşkusuz Zemzem Tower.

Zemzem ve Tower, iki zıt anlayışın melezleştirilme çabası. Modernliğin geleneğe tahakküm hırsı. Ya da zevksizliğin, maneviyatsızlığın ve bilinçsizliğin abideleşmiş hali, adeta somutlaşması. Bir Kâbe"ye bir kuleye bakınca insan kendisini ruhen ve bedenen mağlup hissediyor. Eminim ki, azıcık duygusu olan herkes burada bu burukluğu yaşıyor.

Önce mescidin yükseltilmiş dış duvarları, sonra gökdelenler halinde saraylar ve nihayet hepsine hakim Zemzem Tower Kabe"yi adeta kuşatma altına almış, hayattan ve dünyadan soyutlamış, boğmak istermiş gibi, ceberut bir mağrurluk görüngüsü oluşturuyor. Sekülerliğin maneviyatı bir koza gibi sarıp boğma girişimi gibi. Ya da Akif Emre"nin ifadesiyle, Zemzem Tower, yani Kâbe ayaklarının altında.

Ama Kâbe"ye baktığınızda inanın; o kendisinden son derece emin, bu kuşatmaların ortasında siyah örtüsüyle adeta gülümseyen bir inci gibi. Anlamlı bir tebessümle. Eskimeye mahkûm moderni hiçe sayan bir asil duruş bir asalet abidesi. Ta, Hz. İbrahim"den beri. Nasılsa bunlar da bir gün geçip gidecek der gibi.

Modern hep geçici ve aldatıcı olandır. Kalıcı olan ise asalet, ya da gelenek.