Beşiktaş, 5. haftayı lider geçtiğinde, yaptığım yayınlarda, 10. haftayı da görmemiz gerektiğini ısrarla söyledim. Üstüne yazılar yazdım. Ama o gün eleştirileri art niyetli bulanlar, “Premier Lig takımı Beşiktaş, uçuyor kaçıyor” yaklaşımları ile işin kaymağını yiyorlardı. 10. hafta geldi ve Beşiktaş, sonraki 5 maçta sadece 1 galibiyet alabildi. O da 90. dakikada Giresunspor maçında kıl payı gelen ofsaytla... Ve tabi kabul edilemez bir oyunla... Bugün bakıyorum “Premier Lig takımı Beşiktaş uçuyor kaçıyor” diye yaklaşanlar, aynı ölçüde işi hakarete vardıracak yorumları tersten yapıyor. Tabi şimdi taraftar da kızgın ya, dolayısıyla yine o işin kaymağını yiyorlar... Sosyal medya, bu anlamda sörfçülere güçlü rüzgar sağlıyor!
Bu işe günlük bakarak yol alınmaz. Aynı durum, Beşiktaş’ta futbolu yönetenler ve teknik adam için de geçerli. Mesele puan tablosu değil. Mesele ışık... “Liderden iki puan gerideyiz” donesi ile mevcut durumu kabullendirmek, işleri iyiymiş gibi göstermek ancak deve kuşu gibi başını toprağa gömmektir. Ortada bir sorun varsa -ki var- “Sorun yok, sorun yok” demekle o sorunu ortadan kaldırmış olmazsınız. Tribünün reaksiyonlarını ciddiye almak gerekir. Futbolu yönetenlerin göremediğini tribünlerin gördüğüne çok zaman şahit olmuşumdur. Beşiktaş’ta gelinen nokta da budur.
PUAN TABLOSU ALDATIR
Valerien İsmael, tüm iyi niyeti ve disiplini ile işine dört elle sarılmış durumda. Ama an itibariyle bu, siyah-beyazlı camiaya tatminkar bir görüntü olarak geri dönmüyor. 5 haftada bir maç kazanmak, Başakşehir, Fenerbahçe ve Trabzonspor’u hem de Avrupa maçlarından döndükleri halde yenememek, o arada İstanbulspor maçından galibiyet çıkaramamak neresinden bakarsanız bakın her hangi bir büyük takımda “Olur canım böyle şeyler” deyip geçilecek şeyler değil. “Liderden sadece 2 puan gerideyiz” donesi ile yola çıkarsan, başka birisi de, “Premier Lig’den o kadar oyuncu getirip, üstüne tek kulvarda oynarken, transfer yasağı olan Kayserispor’un sadece 3 puan önündesin” der.
Buradaki sorunun puan tablosundaki sıralama olmadığını, gösterilen tepkinin kaynağının sezonun geri kalan kısmına dair hissedilen umutsuzluk olduğunun farkına varılması lazım. Valerine İsmael’in de bunu fark etmesi ve hem oyunu hem oyuna yaptığı hamleleri ivedilikle yukarı taşıması lazım. Şayet yapamıyorsa, futbolu yönetenlerin İsmael’in bu işi yapamayacağını fark etmesi lazım. Eninde sonunda fark edilir edilmesine de, iş işten geçmiş olursa, olan Beşiktaş’ın koca bir sezonuna olur.
