Bir ileri iki geri

Beşiktaş, görkemli Athletic Bilbao galibiyetinden sonra, ligde de aynı ivmeyi devam ettirmek istiyordu. Siyah-beyazlılar, yeni teknik direktörü Ole Gunnar Solskjaer ile kısa sürede iyi bir hava yakalamış, enerjik bir görüntü vermişti. Ancak, sezon içerisinde Lyon ve Fenerbahçe galibiyetlerine rağmen benzer görüntüler devam ettirilememişti. Çünkü mevcut kadro süreklilik umudu vermediği gibi, üst üste 2-3 maç iyi görüntü vermemişti.

Solskjaer, Athletic Bilbao maçına nazaran ciddi dokunuşlar yaparak maça başladı. Chamberlain, kazanmaya değer bir oyuncu ancak bu zamana kadar aldığı şansları iyi kullanamadı. Keza Semih, gençliği itibariyle İmmobile’ye göre daha atletik. Yani denemeye değer hamlelerdi ancak işe yaramadı. Peki "Ne işe yarar?" diye bir soru sorulsa kimse kendinden emin cevap veremez. Çünkü devamlılığı olmayan Masuaku, Chamberlain, Onur Bulut, Mario, Zaynutdinov, Al-Musrati gibi isimler bu zamana kadar kimseyi tatmin edemedi.

İlk yarıda Beşiktaş, sahasında kalmayı tercih ederken, Semih ile rakibi zorladı ancak çok yetersizdi. İkinci yarı, puanın kokusunu alan Emre Belözoğlu takımını geri yasladı. Çünkü Beşiktaş’ın rakibi çözecek mecali yoktu. Her şeye rağmen öne geçmesini bilen Beşiktaş, 10 dakika topu ve skoru tutamadı.

Ön alanda baskı yapamayan takım, orta sahada da rakibini üstünlük kuramıyor. Genel olarak oyuna hükmedemiyor. Bu zamana kadar çok teknik direktör yiyen takım, belli ki Solskajer’i de sıkıntıya sokacak. O yüzden ara transfer döneminde mümkün olduğu kadar dokunuş gerekli.

Öte yandan hakem Oğuzhan Çakır’ın diğer büyük takımların maçlarında göstermediği cesareti, Beşiktaş maçında kolayca gösterip, Rafa Silva ve Al-Musrati’yi kolay kartlarla cezalı duruma düşürmesi kötü maça, kötü yönetim olarak katkı verdi.