Aylardır beklediğimiz turnuvada sıra bize gelmişti. Almanya'da elbette ev sahibi gibiydik. Bu coşkuyu henüz maçın ilk düdüğü çalmadan tribünlerde gösterirken, taraftarımızın maçın içinde nasıl etkili olacağının da sinyalini aldık. Nitekim böyle de oldu. Tribünün coşkusu takıma da yansımıştı. Maça önde baskıyla ve topa sahip olarak başladık. Gürcistan ise beklendiği gibi oyunu kendi ceza sahası önünde kabul edip, kontra ataklarla gol arıyordu. Kapalı Gürcistan savunmasının önüne kadar iyi pas yaparak gitsek de top duvara çarpar gibi dönüyordu. Montella da bunu hesap etmiş olacak ki takıma adeta "Gördüğünüz yerden vurun" talimatı vermişti. Mert Müldür, turnuvanın en güzel gollerinden birine imza attı. Golden sonra Gürcistan daha fazla öne çıkmaya başladı. Rakip 3 kere gelse de 3'ü de tehlikeli oldu. Turnuva boyunca canımızı en çok sıkacak bölgemiz ise savunmamız gibi duruyor. İkinci yarıda Montella, futbolcu değiştirmek yerine oyun içerisinde yer değişikliği ile başladı. Barış Alper, ileri uçta kapalı savunma arasında etkili olamazken, ikinci yarıya en iyi olduğu yer olan sağ önde başladı. Arda Güler ise, en uçtaki adamımızdı. 60. dakikadan sonra yan topa fazla dönünce ileri uçta gözlerimiz pivot bir santrfor aradı. Arda, o anda adeta, "Pivota gerek yok, ben varım" dercesine kusursuz bir şut çıkardı. Mert Müldür'e misilleme yaparcasına topu çatala gönderdi. Böyle tıkanan maçlarda büyük yetenekler, yıldızlar devreye girer. Tıpkı Arda'nın yaptığı gibi. Onlar beklerler, beklerler ve sahneye en son çıkarlar. Çünkü assolistler en son sahne alır.
