Beşiktaş’ın altyapı kökenli genç oyuncularının sözleşme uzatma meselesi ile alakalı bir twit okurken şöyle bir geriye doğru hafızamı tazeledim. Bilhassa Galatasaray ve Beşiktaş’ta parlamış kulüpte büyümüş, kendini bulmuş ve önemli başarılara imza atmış oyuncuların geçmişte çoğu zaman kulübe para kazandırmadan gitmiş oldukları gerçeğini bazen unutuyoruz ki bazıları hala kulüplerin efsanesi… Sonra Trabzonspor’u düşündüm. Çok eleştirdiğimiz altyapı sistemini ve çoklukla endişe ettiğimiz “öz evlatçılığın
Beşiktaş’ın altyapı kökenli genç oyuncularının sözleşme uzatma meselesi ile alakalı bir twit okurken şöyle bir geriye doğru hafızamı tazeledim. Bilhassa Galatasaray ve Beşiktaş’ta parlamış kulüpte büyümüş, kendini bulmuş ve önemli başarılara imza atmış oyuncuların geçmişte çoğu zaman kulübe para kazandırmadan gitmiş oldukları gerçeğini bazen unutuyoruz ki bazıları hala kulüplerin efsanesi… Sonra Trabzonspor’u düşündüm. Çok eleştirdiğimiz altyapı sistemini ve çoklukla endişe ettiğimiz “öz evlatçılığın suistimale açık olma halini” bir de bu açıdan düşünmek ve Trabzonspor öz kaynağından yetişen tüm yıldızların hakkını teslim etmek farz gibi görünüyor.
Ali Kemal, Serdar, Hüsnü, Fatih, Gökdeniz, Yusuf… Bu oyuncuların hiçbiri Trabzonspor’a para kazandırmadan gitmeyi akıllarına bile getirmediler. Hatta Ogün ve Abdullah keza gitmek istemedikleri halde “kulübün menfaati için” gitmeye razı oldular. Selçuk İnan dışında bu gelenek Trabzonlu olmayıp Tarabzonspor’la yıldızı parlayan oyuncular için de geçerli. Mehmet Ekşi, Ahmet, Necdet, Küçük Orhan hatta en çok eleştirdiğimiz Yusuf bile Bursaspor’a bugün için hatırı sayılır bir bonservis ücretiyle gitmişti. Bu tablo bize birçok meselede olduğu gibi bunda da Trabzonspor için aynı nakaratı söyletiyor; “Benim derdim dermanım, bilen yok…”
Belki yakın çevrelerine diyorlardır ama şu an Trabzonspor’a takımın omurgasını oluşturan çocukların aldıkları ücretle ilgili kamuya tek bir şikayetlerini duymadık. Muhtemelen bunu söylemekten ar ediyorlar ve bu da bize bu konuda çok güçlü bir kültürün varlığını gösteriyor. Evet altyapının ve Trabzonsporluluk anlayışını birçok sorunu var. Mutlaka üzerine düşünmek, eleştirmek, çalışmak ve dönüştürmek gerekiyor ama öte yandan çok güçlü bir “biz” duygusu oluşturudğu ve bu konuda üç büyük İstanbul kulübünün çok önünde olduğu hem geçmişteki ağabeylerin hem de şimdiki çocukların hallerinden belli. Bu güçlü duygunun, ilişki yoğunluğunun yıpratıcı ve kolay alınganlıklara da sebep olabileceğini unutmadan cümleleri kurarken bu ihtimali de gözeterek (ki bu uyarıyı kendime de yapıyorum) Ali Kemal’den başlayıp Uğurcan, Abdülkadir’e kadar gelen bu zincire teşekkür edelim. Eyvallah, sayınız da gücünüz de artsın eksilmesin taşsın dökülmesin….
#Beşiktax
#Galatasaray
#Trabzonspor
