BEYAZPERDE VE ÖTESİ / Sinema dünyası, o gün bugündür böyle bir dostluk görmedi...

Ali Murat Güven
00:006/09/2009, Pazar
G: 6/09/2009, Pazar
Yeni Şafak
BEYAZPERDE VE ÖTESİ / Sinema dünyası, o gün bugünd
BEYAZPERDE VE ÖTESİ / Sinema dünyası, o gün bugünd

Sayfamızda, bu hafta sonundan itibaren, yapıtlarıyla sinema tarihinde çığır açmış ve bu sanata yön vermiş birbirinden ünlü simâların, arşivlerin derinliklerinden bulup çıkardığımız nadide fotoğrafları için özel bir köşe başlatıyoruz.

İlk konuklarımız ise İtalyan sinemasının dünya çapındaki gururu, “spaghetti western” türünün kurucu yönetmeni Sergio Leone ve yaptığı birbirinden müthiş bestelerle onun yapıtlarına kişilik kazandırıp değerlerini bir kaç kat artırmış olan has dostu, saygın besteci Ennio Morricone…

1929-Roma doğumlu Leone, tıpkı kendisi gibi başkentte dünyaya gelen Morricone'den bir yaş daha küçüktü ve ikili aynı mahallede büyüyüp, aynı ilkokulda sıra arkadaşlığı yaptılar. Sonrasında da kader onları, sinema alanında ömür boyu sürecek son derece başarılı bir işbirliğine taşıdı. “Bir Avuç Dolar”, “Bir Kaç Dolar İçin”, “İyi, Kötü, Çirkin”, “Batı'da Kan Var” ve “Bir Zamanlar Amerika'da”, bu ortaklığın ilk anda akla gelen bir kaç görkemli örneğini oluşturmakta…

Kariyeri boyunca çektiği bütün filmlerin müziklerini kankasına hazırlatan Leone'yi, 30 Nisan 1989'da, meslek hayatının en verimli çağında gelen bir kalp kriziyle yitirmiştik. Ancak, yarım yüzyılı aşkın bir süre boyunca hem en yakın arkadaşı, hem de vazgeçilmez bestecisi olarak sürekli yanıbaşında bulunan Morricone ise hâlâ hayatta; üstelik 81 yaşının yorgunluğuna karşılık an itibarıyla yeni film müzikleri yapmayı sürdürüyor. Şimdiye kadar bestelerine imza attığı filmlerin sayısı da 400'e yaklaşmış durumda…

Yukarıdaki fotoğraf, 1985'de, ikili “Bir Zamanlar Amerika'da” adlı başyapıtlarını tamamlayıp gösterime sunduktan hemen sonra Roma'da çekilmiş. Anılan film, aynı zamanda onların meslekî anlamdaki son işbirliği oldu, o yüzden (yüzü bize dönük durumdaki) Morricone'nin çocukluk arkadaşına attığı sevgi dolu bakışı bir tür vedâ olarak algılamak da olası…


* * *

Konuyla ilgili eski bir yazı için tıklayınız: