Rahmetli Ersin Pertan'dan sinemaseverlere son sesl
2009, Türkiye yapımı
Drama / 100 dakika
Ersin Pertan (1943-2009)
Bariş Ünal
Ahmet Uğuş
Orhan Topçuoğlu
Bora Gökşingöl
Annie G. Pertan (Yapım Tasarımcısı), Jessica Cavli (Makyöz), Mehmet Damar (Saç Tasarımcısı) Emrah Yücel (Poster Tasarımcısı)
Canan Çayır
Nilüfer Açıkalın, Erkan Taşdöğen, Mehmet Çepiç, Algı Eke Saatçi, Alp Tuğhan Taş, Barbaros Alkan, Hilal Çelenk, Murat Yener Yıldırım, Gülter Akcan, Utkan Özüpak, Refik Öztürk, Oral Günüç
Elyapımı Film
Özen Film
Kahramanlarının yaşadıkları karmaşık duygusal sorunlar ve içerdiği sınırlı düzeyde şiddet nedeniyle nedeniyle, 15 yaşından küçük izleyiciler için uygun bir film değildir.
Resmî İnternet Sitesi ve Fragmanı:
* * *
Yakalandığı beyin hastalığından kurtulamayarak geçen 23 Temmuz'da vefat eden 1943-Bulgaristan doğumlu oyuncu, senarist, yapımcı ve yönetmen Ersin Pertan'ın, gösterime sunulmasını göremediği 7'nci ve son yapıtı “Mazi Yarası”, aldatma, terk edilme, intikam, masumiyet, pişmanlık ve bağışlama temalarıyla örülmüş bir aşk öyküsünü işliyor. “Mazi Yarası”, Mısır'da düzenlenen 25'inci İskenderiye Film Festivali'nin açılış filmi seçilmiş ve bu yarışmadan bir de özel ödülle dönmüştü. Türk sinemasına gerek kamera önü, gerekse arkasında uzun yıllar boyunca çok önemli hizmetlerde bulunan sanatçıyı, vefâtından sonra meslektaşı ve yakın arkadaşı Erden Kıral şöyle anlattı:
“Ersin Pertan, çekme fırsatı bulabildiği az sayıdaki filmini âdeta bir keşiş disiplini, sabrı ve titizliği içinde yapmış tevazu sahibi bir sanatçıydı. Film yapım sürecinde karşılaştığı bütün sorunları metanetle ve tek başına göğüslerdi. Filmlerinin yapım öncesi finansman arayışını, çekim sürecini ve post prodüksiyonunu çoğunlukla yalnız yürütürdü. Tabiî, değerli eşi Annie Pertan'ın cansiperâne katkılarını da unutmamak lâzım. Pertan'ın daha çok dönem filmlerine yönelik bir ilgisi vardı. Bizans ve Osmanlı öncelikli ilgi alanıydı. Felsefi görüşlerinde ise Kemal Tahir etkisi görülürdü; ki kendisi çok iyi bir Kemal Tahir okuruydu.
Bugün artık, hemen anlaşılan klasik filmlerin, olgun üslûpların dönemi geçmiş durumda. Ayrıca şöyle de bir yanılsıma yaşanıyor: Teknoloji gelişip ilerler, fakat sanat ilerlemez. Kendi içinde devinir, biçim değiştirir sadece…
Kanımca, Ersin'in kafa karıştırmadan kolayca okunan filmlerinin değeri zaman içinde daha iyi anlaşılacak ve her biri çağdaş birer klasiğe dönüşecektir. Nur içinde yatsın.”
