Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Taha KIVANÇ t.kivanc@yenisafak.com.tr

Yıllar ne çabuk geçiyor. Yaşar Tunagür benim gözümde hep 40'lı yaşlarındaki heybetli haliyle kalmış... Kendisine çok yakışan sakalı tereddüde sevk etmese, Kemeraltı Caddesi'nde bir baştan ötekine doğru yürüyen iyi giyimli, kara gözlüklü, yakışıklı adamın ülkenin en önemli vâizlerinden biri olduğunu asla düşünmezdiniz... Sağa-sola selâm vererek dikkatleri üzerine çekmek yerine, Yaşar Hoca, kalabalıklar arasında görünmez olmayı yeğleyenlerdendi; ancak bir türlü bunu başaramayanlardan...

Nereye baktığı görülmesin ve başka gözlerin dikkatini çekmesin diye taktığı güneş gözlükleri bile, Kemeraltı yürüyüşünün cemaati olanlar tarafından kesilmesini engelleyemiyordu.

Yaşar Tunagür

"Ne kadar önemsiz bir gözlem" diyeceklere hatırlatırım: Vaaz verdiği camiyi, her cuma, mecburen birbiri üzerine abanarak dolduran binlerce kişi arasına sıkışmış bir çocuğun gözlemidir bu... Camide heybetli duran, bazen öfkeli, bazen sevecen, istediği zaman yalnız insanları değil duvarları bile ağlatabilen Yaşar Hoca, İzmir'in en kalabalık caddesinde bir başka heybet sergiliyordu o çocuğun gözünde...

İzmir, benim çocukluk ve ilk gençlik dönemlerimde, hep Türkiye çapında vâizlere sahip olmuş şanslı bir ilimizdi. Bazı çevrelerin önüne hemen 'gâvur' sıfatını yapıştırdığı İzmir'den bahsediyorum. Tahir Büyükkörükçü Konyalı'ydı ve cemaat halkası Konya'daydı, ama sık sık İzmir'e gelir, vaaz verdiği camiyi milimetrik doldururdu. Sonra birden Yaşar Tunagür çıkageldi. Klasik bir dinadamı olmadığı hemen anlaşılıyordu Yaşar Hoca'nın; o günlerin çok okunan bazı kitaplarını tercüme etmişti. Vaazları kuru cümlelerden ibaret değildi; tarihî olayları sanki o anda oluyormuş gibi anlatırdı... O Ankara'ya gitti, yerine o sıralar çok genç Fethullah Gülen'i gönderdi...

Basının 'çarpıtma' alışkanlığını ilk onunla ilgili haberleri okurken fark etmiştim. İbrahim Elmalı'nın yardımcısı olarak Diyanet İşleri Başkanlığı'na tayin edilmişti Yaşar Tunagür. Atanmasından kısa bir süre geçti, büyük bir 'irtica' yaygarası kopuverdi. Yaşar Hoca'nın merkezine yerleştirildiği bir kampanya... Hiç ilgisi olmayan ithamlara mâruz bırakılıyordu... Süleyman Demirel, hani şimdilerde "Başını örtenler Arabistan'a gitsin" diyen Süleyman Demirel, Yaşar Tunagür üzerinden 'irtica' iddiasıyla yıpratılmak isteniyordu...

Ankara'da bulunduğu dönemde, akademik çevrelerden, bürokrasiden, iş dünyasından ve siyaset alanından insanların takip ettiği bir eğitim halkası kurduğu biliniyor. Değişik siyasî eğilimden insanları birarada tutmak bugün kadar dün de imkânsızdı; o bu imkânsızı zamanında başarabilen nâdir örneklerdendir...

Turgut Özal milletvekili adayı olmak üzere İzmir'e geldiğinde, MSP, ilginç bir aday listesi oluşturmuştu. Yaşar Tunagür, Turgut Bey'in hatırını kıramadığını çok belli ederek, adının listeye konmasına izin vermişti. Özal'la İzmirli bir grup ticarî ortaklık kurmuşlardı; Yaşar Tunagür de o grubun içerisindeydi. 'Dinadamı' kimliğinin siyasete fazla uygun olmadığını propaganda faaliyetinin ilk günü anlamış, kalabalıklar karşısına çıkmamayı yeğlemişti...

Zaman gazetesinin güzel uygulamalarından biri, akıllı insanlardan bir danışma kurulu oluşturup onların görüşlerine değer verilmesiydi. Prof. Sabahattin Zaim, Prof. Nevzat Yalçıntaş, Prof. Hayrettin Karaman o kurulun üyelerindendi. Görüşlerine en fazla değer verilen kurul üyelerinin başında da Yaşar Tunagür geliyordu. Sürekli çalışan bir zihnin, hayata hep genç bakabilme özelliğinin onda hiç eksilmediğinin yakın tanığıyım.

Samanyolu-TV'de bazen tek başına, bazen de başka konuşmacılar yanında çıktığı programları izledim şu yakın zamanlarda; dinleyeni heyecanla yerinden hoplatabilme özelliğini hiç kaybetmediğini hemen belli ediyordu. Dikkat çektiği eksiklikler dikkat çekilmesi gereken eksikliklerdi gerçekten; övdüğü özellikler ise takviye edilmesi gerekenler...

Ara ara kuşkuya düşenlere ne kadar 'kadirbilir' olduğunu her zaman hatırlatmış bir milletimiz var. Kalabalıklar karşısına çıktığı cerbezeli vâizlik günleri çeyrek yüzyıl geride kalmış, yaptığı hizmetleri artık bir avuç insanın yakından izleyebildiği bir insanın cenazesi bu kadar ilgi çeker miydi yoksa? Vefat ettiğini duyan gelmiş, bu arada başkalarına da duyurmuştu. Öğle namazını bayram namazı kalabalığıyla kıldık, cenazeye son görevimizi ezilme tehlikesi taşıyan bir tıkış tıkışlıkta yerine getirdik.

Tabutuna bakarken gözümün önüne 15 yaşımın Kemeraltı Caddesi'nde görmeye alıştığı o heybetli Yaşar Tunagür görüntüsü geldi. Rahmetli hiç yaşlanmamıştı.

Sen ne güzel bir insandın, Yaşar Hoca...

Geri dön

Yazdır

Yukarı