Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Fehmi KORU f.koru@yenisafak.com.tr

Bodrum Müzesi'ndeki 'Inde Deus Abest' (Burada Tanrı yoktur) yazısı etrafındaki gürültü epey tartışıldı; üzerinde konuşulacak pek çok yön bulunduğu için bundan böyle de tartışılacak... Türkiye'de kendilerini 'siyaseten doğru' olarak gören bir kesimin zihniyet dünyasını ele vermesi bakımından da olağanüstü önemli bir konu bu...

Yazının kendisini pek fazla önemsediği anlaşılan eski müdür tarafından 15 yıl önce yazdırıldığı anlaşıldı da tartışma başka yöne kaydı. Kendi adı ve soyadını müzenin değişik yerlerine armalar biçiminde kazdırmış olan müdür, 'Inde Deus Abest' ibaresini de aslında daha ötede olan kale zindanı gibi gösterdiği bir yerin kapısına yazdırmış. Herhalde, müdür, tek parti döneminin İstanbul'daki işkencehanesi Sansaryan Hanı'nın bu uygulamanın yapıldığı hücresinde kullanılan sopanın üzerinde kazılı nottan etkilenmiş olmalı...

Uydurma olduğu ortaya çıktığı için tartışma başka yöne kaydı; ancak tartışmanın yazının oradan kaldırılmasına itiraz edildiği ilk biçimi daha önemli. Müzeyi gezen ve okuduğu ibareden rahatsızlık duyan bir vatandaşın şikâyetini değerlendiren bakanlık yazının üzerinin örtülmesine karar vermişti. "Nasıl olur da kaldırılır" gürültüsü o karar üzerine çıkmıştı işte...

Üzerinde düşünmedikleri için ibarenin o yönüne dikkat etmediler: Özensiz ve terbiye yoksunu da olsa, sonuçta, "Burada Tanrı yoktur" cümlesi 'Tanrı' kavramının özüne karşı çıkmıyor; orada olmadığını söyleyerek de olsa başka yerlerde varlığını kabul ediyor Tanrı'nın... Oysa, itiraz edenlere karşı yazının kaldırılmamasını savunanların derdi farklı. Onlar, tartışmaya getirdikleri bakış açısından hemen anlaşıldığı üzere, 'Tanrı' sözcüğünün ancak olumsuz bir cümle içerisinde kullanılmasına râzılar.

Düşünün: Bugün iktidarda 'muhafazakâr' bir parti var. Bütün dünyada ve bütün kültürlerde 'muhafazakâr' kavramı 'dine saygı' ile de irtibatlıdır. Muhafazakâr politikalar, tanımı icabı, muhafazakâr olmayanların izlediği politikalardan farklıdır. Muhafazakâr partileri iktidara taşıyan muhafazakâr seçmen kitlesi, iktidara taşıdığı muhafazakâr partiden, muhafazakâr politikalar izlemesini bekler. Bunun tersi de doğrudur: Muhafazakâr partiler, iktidarda kalabilmek için, kendi muhafazakâr tabanını tatmin edecek muhafazakâr politikalar izler...

Aynı durum sol veya sosyal demokrat partiler için de söz konusudur. Onların seçmeni de, iktidara getirmişse, kendi partilerinden, iktidardayken, sosyal ve demokrat sol politikalar izlemesini bekler...

Türkiye'de sorun tam da burada. Ak Parti, kendisine iktidar hediye eden bir toplum kesitinin üzerine oturuyor. Muhafazakâr olduğunu kurulduğu ilk günden beri hep vurgulamış bir parti AKP. Ancak, iktidarının dört yılı doldu dolacak, seçmen tabanının beklentileri istikametinde politikalar geliştirmesine izin verilmiyor Ak Parti hükümetinin...

Köklü ve toz kaldıran konuları bir tarafa bırakalım ve kendimizi Bodrum Müzesi'ndeki kabartma örneğiyle sınırlayalım: O yazının rahatsız ettiği müzeyi ziyaret eden tek bir kişi bile olsa, eğer rahatsızlığı iktidar partisinin tabanını teşkil eden çok daha geniş kitleleri de ilgilendiriyorsa, bu, çözülmesi gereken politik bir sorun kabul edilemez mi? O sorunu Ak Parti'nin rahatsız edici ibarenin üzerini badanalayarak çözmesinin ne mahzuru olabilir?

Kalenin zindan olmayan bir yerini sırf o ibareyi koyabilmek için zindanmış gibi göstermek, kendi soyadını hatırlatacak armalar yaptırıp keyfince tarihi tahrif etmek bir müze müdürüne yakıştırılıyor da, bir rahatsızlığa son verecek ve hiçbir gerçeği ters yüz etmeyen bir basit tedbir alması, rahatsız olan insanların oylarıyla iktidara taşınmış bir hükümetten esirgenmek isteniyor.

'Inde Veritas Abest' (Burada gerçek yoktur) ibaresinin pek yakıştığı ülkemizde 'siyaseten doğru' olmak ne kadar çarpık bir şey!

Geri dön

Yazdır

Yukarı