STOKHOLM (İsveç)- Hepimizi derinden sarsan terörist eylemleri planlayanlar hangi sonucu almayı umuyorlardı acaba? Herhalde Türkiye'nin önemini dosta-düşmana hatırlatıp önündeki engelleri ortadan kaldırmayı değil... Ancak terörün ilk etkisi hesapladıklarından çok farklı bir sonuç doğurmaya yaradı. Terörün vurduğu Türkiye'nin kazandığı 'yeni imaj' Türkiye dışına çıkıldığında daha iyi fark ediliyor...

Dünya dengelerinin altüst olduğu bir dönemden geçiyoruz ve tam göbeğinde yer aldığımız bölgeyi bütünüyle sarsan gelişmeler birbiri ardına yaşanıyor... Terör İstanbul'u da vurana kadar yaşananları 'uygarlıklar çatışması' penceresinden değerlendirme kolaylığına sapanlar, ilk elde bu yeni gelişmeyi -terörün Türkiye'yi vurmasını- yorumlamakta zorlandılar. Teröre sapanların 'İslâm' ile irtibatları kadar, 'İslâm adına eylem yaptıkları' iddiası da İstanbul saldırılarıyla birlikte berhava oldu. Bir Ramazan günü, insanlarının büyük bölümü oruçlu bir ülkede, çoluk-çocuk ayırmadan can alan kanlı eylemlerin İslâm ile bir ilgisi olmadığına hiç kuşku yok. Başka tür bir savaş bu.

İlk günlerin tepkisel değerlendirmelerinin yerini daha doğru yorumlar alıyor. Londra'da sokaklara taşan yüzbinler, sadece Irak'ı işgal ettikleri için değil, dünyayı yeni bir terör dalgasıyla tanıştırdıkları için de ABD başkanı George W. Bush ile İngiliz başbakanı Tony Blair'i kınadılar. 'Uygarlık' hassasiyetiyle başlattıkları 'teröre karşı savaş', Afganistan ve Irak'ta karşılaştıkları direniş yüzünden hedefinden zaten şaşmıştı; şimdi de teröristler tarafından Türkiye'nin de 'hedef' seçilmesiyle 'uygarlık' gerekçesini kaybetti savaş... Blair'in, Türkiye'yi de kendi 'uygarlık' hassasiyeti içerisine çekme gayretkeşliğinin ise fazla bir anlamı yok.

Avrupa'nın en tepe noktasından bakıldığında, Türkiye'nin, şu anda yaşanan kafa karışıklığına son verebilecek özellikleri daha fazla dikkat çekiyor. Türkiye, geçmiş uygarlıkların kesiştiği bir coğrafya üzerinde ve bugün de insanlığı birbirine yakınlaştıracak ortak paydaları benliğinde yaşatıyor. Terörsüz bir dünya arayışının buluşacağı formül Türkiye'nin yapısında var: Diyalog, hoşgörü, çağdaşlığa açıklık ve ihtilâfları kronikleşmeden çözme azmi... Üzerindeki gereksiz baskılardan kurtulduğu taktirde, Türkiye, sadece bölgesi için değil, dünyanın başka bölgeleri açısından da doğru örnek haline dönüşebilir.

Türkiye'nin üzerinde birbiriyle kesişen iki katmanlı baskı olduğu hissediliyor. Borç batağına batırılmış ekonomisine göz açtırmayan dış baskılar ile demokrasi ve insan hakları konularında beklenen açılımları gerçekleştirmesine izin vermeye yanaşmayan iç baskılar... Bu iki yönlü baskı, baskıyı uygulayan odaklar itibariyle, birbiriyle kesişiyor da. Dış baskının sona ermesiyle ekonomisini düzlüğe çıkartacak imkânlara kavuşabilse Türkiye yapısal eksikliklerini gidermeyi daha iyi başarabilecek... Bunun tersi de doğru: İç baskı kalkıp daha demokrat ve insan haklarına daha saygılı bir hukuk devletine dönüşebilse ekonomisini düzeltecek açılımları daha rahat gerçekleştirebilecek... Eş zamanlı iç ve dış baskılar ülkeye nefes aldırmıyor...

İkiz terörün iki kez saldırısı Türkiye üzerindeki ikiz baskıları yok etmeye yarayacak mı? Batı, tarihî sebeplerle sürekli baskı altında tutmayı uygun bulduğu ülkemizin, bugünün sarsıntı geçiren, değerleri altüst olmaya yüz tutmuş dünya için önemli bir 'şans' olduğunu görüp tavrını değiştirecek mi? Tavır değişirse, bunun etkileri, iç ve dış baskıların rahatlamasıyla herkes tarafından hissedilecektir.

Türkiye'nin önemi 'içeriden' bakıldığında dışarıdan algılandığı açıklığıyla fark edilemiyor. Belki de, ülkeye Avrupa'nın tepesi sayabileceğimiz İskandinavya'dan bakmamızın etkisiyle, Türkiye, terör saldırılarından sonra daha da güçlenmiş görünüyor. Teröre pabuç bırakmayan demokrat bir ülkenin tepkilerini vermeye devam ettiğimizde, bu görüntü gerçeğe daha da yaklaşacaktır.

Terörle mesaj vermeye kalkanlar, sebep oldukları dehşet ortamıyla, Türkiye'nin önemini herkese hatırlatmış oldular...

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu