Mevcut birinci fıkra, "halkı kanuna itaatsizliğe tahrik eden kimseyi" cezalandırıyordu.

Yeni şeklinde "kişileri kanuna uymamaya tahrik eden kimse" cezaya çarptırılıyor.

"HALK" yerine "KİŞİLER" demek suretiyle, meselâ Kürtçe eğitim isteyenleri haklı bulanlar da, 312 kapsamına girecek. "Halk"a göre çok daha küçük bir topluluğun, haklarını genişletme çabasını övmek, suç işlemeye tahrik sayılacak.

Sadece kanuna değil, tüzük ve yönetmeliğe aykırı davrananlara destek vermek de, bundan böyle 312 kapsamında mütalâa ediliyor.

312'nci madde değişikliğinin gerekçesinde, muhteva açık bir dille, şu şekilde tarif ediliyor:

"Maddede yer alan suç bakımından 'kanun' sözcüğüne, her türlü düzenlemeler girmektedir. Böylece tüzük ve yönetmeliklere, yönetim gücünün düzenleme yetkisi çerçevesinde çıkardığı bütün diğer işlemlere uymamaya tahrik halleri de, suçu meydana getirir. Madde, kişilerin kanunlara uymamaya tahrik edilmeleri bakımından yapılacak hareketleri teker teker belirleyip göstermemiştir. O halde, maddi unsurun değişik şekillerde gerçekleşebileceği meydandadır. İşlenmiş olan bir suçun failini veya kanuna uymayan kişiliğini, sırf bu fiilleri işlemiş bulunması nedeniyle övme halinde, suçu övmenin oluşmuş bulunacağı kabul edilmelidir. Zira, bu hallerde fail, kişi marifetiyle fiili övme veya iyi görme beyanında bulunmuş olmaktadır."

"Derin" tehlike

Derin devlet, tehlike olarak değerlendirdiği iki konuda, "bölücülük ve irtica", mengeneyi iyice sıkıştırmak istiyor. Ama Kürtçe eğitim, bölücülükle bir tutulamayacağı gibi, başörtüsü de irtica anlamına gelmez. Hatalı tariflerden yola çıkarak önce hayali tehditler ve korkular inşa ediyorlar, sonra da, bunlarla mücadele gerekçesiyle, hak ve hürriyetlerin canına okuyorlar.

Elbette 11 Eylül'den sonra olumsuz bir atmosfer meydana geldi ama, ABD veyahut Avrupa'nın İslâmiyet'i tehdit olarak algılaması başka, bir Müslüman devletin kendi halkının inancından, bu inancını dışa vurmasından korkması başka.

Amerika'da Bülent Ecevit, Kürtçe eğitim yolundaki taleplerin tutuklamalarla sonuçlanmasının, demokrasiyle bağdaşıp bağdaşmadığı sorusuna muhatap oldu. "Biz ülkenin bölünmez bütünlüğü konusunda çok hassasız" cevabını verdi.

Herhalde başörtülü eğitimin yasaklanmasını soran çıksaydı, ona da, Türkiye Cumhuriyeti'nin irticaya ilişkin duyarlılığını dile getirecekti.

Ama o zaman, rejimin adına demokrasi demekte zorlanırız, öyle değil mi?

Olasılık meselesi

312'nci maddenin 1'inci fıkrası, yeni şekliyle kabul edildiği takdirde, dün de yazdığımız gibi, üniversitelere başörtülü kızların gerebilmesini savunmak, YÖK yönetmeliğine aykırı olduğu için, suç işlemeye tahrik sayılacak. Hatta, eylemi yapan genç kızları desteklemek bile, bu bağlamda değerlendirilecek.

Sivil itaatsizlik, demokratik mücadelenin bir parçasıdır. Yeni düzenlemeden sonra, bu fiiller hep 312'nci maddenin kapsamı içine giriyor.

Kaldı ki, "kamu düzenini bozma olasılığını ortaya çıkaracak bir şekilde, insanları birbirine karşı düşmanlığa ve kin beslemeye tahrik" şeklindeki ikinci fıkra değişikliği de yeterli değil.