Açıkçası ben, Türkiye'nin hep "Geleceği çok parlak bir ülke" olmasından bıktım..

Yaşadığım zamanda, Türkiye'nin gerçekten parlak bir ülke olmasını tercih ederdim..

Düşünün ki, Atatürk 10'uncu Yıl Nutku'nda, yani 1933'de, "Cihanın medeniyet ufkunda yeni bir güneş gibi" doğacağını söylüyor Türklüğün..

Yıl 2002..

Ve şu anda biz, belirli kalkınma hızını tutturursak, 1999 düzeyine 2-3 yılda gelebileceğimizden söz ediyoruz..

Kimbilir bu 2-3 yılda, Yunanistan, İtalya, İspanya ve Portekiz, hangi düzeylere gelecekler?

Ben, biz Türklerin, 150-200 yıldır, "Şimdiki genç kuşaklar çok farklı.. Bunlar devreye girdiği zaman, herşey değişecek" diye beklememizden de bıktım..

Artık anlamamız gerekiyor..

Eğer siyaset ve devlet, topyekûn kalkınma hedefini gerçekleştiremiyorsa, bireyler kendi hedeflerine ulaşmaya çalışıyor..

Kemal Derviş'in falan, sosyal demokrasi konusunda anlattığı hikayelere fazla kulak vermeyin..

Derviş'in babası varlıklı bir işadamı ve annesi de bir Alman olmasaydı.. Türkiye'de yabancı dille eğitim veren liselerden sonra, London School of Economics'e gitmeseydi..

Üç tane yabancı dili, ana dili gibi zor konuşurdu..

Ben kendimden biliyorum..

İlkokulu Mimar Kemal (Ankara), Ortaokul'u Namık Kemal (Ankara), liseyi Atatürk Lisesi (Ankara-İstanbul), üniversiteyi de İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde okudum..

Bir yabancı dili (İngilizce) öğrenmek için canım çıktı.. İngiltere'de bir fabrikada işçi olarak çalışırken, elime geçen paranın yarısı ile, bir hoca tuttum.. İngilizce kitapları, sözlükler eşliğinde okudum..

Bu bölgede gazetecilik yapmak için şarttır diye, Rusça, Almanca dersler aldım.. Linguafon plaklarından Fransızca çalıştım..

Bu arada çalıştım, gazetecilikte röportajcılık, gece sekreterliği, muhabirlik yaptım..

Yani hayat zor..

Eğer devlet okullarında yeterli eğitim verilmiyorsa, bazı kesimlere karşı engelli olarak yarışıyorsunuz..

Demek ki, devletin ve toplumun, ülkede her alanda "Mükemmeliyet merkezleri"ni teşvik etmesi gerekiyor..

"Herkes eşit olsun" dediğiniz zaman, babasının parası olmayan çocuklar, eşit imkânsızlıkları paylaşıyor..

Devlet eğer, eğitim ve adalete, askerliğe ayırdığı kadar kaynak ayıramıyorsa, genel gelişme mümkün değildir..

Bu durumda, hep "gelecek vaad eden ülke" olarak kalırsınız.. Geniş kitleler çalışma yaşına geldikleri zaman, "Vasıfsız ve eğitimsiz işçi" olur..

Hepimizin, 65 milyon insanın hayatı, büyük uğraşlarla, ayakta kalabilmek için mücadeleyle ve krizlerle boğuşmakla geçti..

Ben, kendi yaşam süremde gerçekleşecek başarılar bekliyorum siyasetçilerden..

Bunu bir tek Turgut Özal başardı..

Hala "sosyal demokrasi edebiyatı" yapan laf ebelerini artık duymaktan bıktım..

ŞAKA

Hayırlı Olsun!.

Irak Parlamentosu, Saddam Hüseyin'in Devlet Başkanı adayı olmasını onaylamış..

Herhalde Sayın Saddam, bu onayı almak için çok çalışmıştır..

Belki de Irak'ın sağ ve sol partilerini, bu adaylıkta birleştirmek için ittifak bile yapmıştır..

Demokrat olmak zor iş neticede..

SİVİL VE DEMOKRAT OLSALAR YA..

Sosyal Demokrasi artık bitti!.

Dünyanın ve yurdun yaşadığı bunca deneyimden sonra, 2002 yılında Türkiye'de aklı başında sayılan kesimlerin "Sol"a veya "Sosyal demokrasi"ye oynaması, insanı şaşırtıyor..

"Sosyal Demokrasi" veya "Sosyal Devlet", Batı Avrupa'da bile iflas etti..

Bugün sosyal demokratlara örnek olarak sunulan Tony Blair'in ilham aldığı İngilizlerin arasında, ne Bevin var, ne Bevan var, ne de Atlee veya Ramsey McDonald..

Blair'i en fazla etkileyen isim Margaret Thatcher..

Bugün Blair, kulağını İngiliz Sendikalar Konfederasyonu'na (T.U.C) değil, ya Londra ya Wall Street borsalarına veya Beyaz Saray'a dikmiş durumda..

Eğer CHP, hala Kemalist ideoloji, devletçi saplantılar ve eşitlikçi popülizm ile, "Yeni Sosyal Demokrasi"yi topluma sunmayı tasarlıyorsa, 70 yıldır ne kadar başarısız olduysak, 21'inci yüzyılı da aynı şekilde hayal kırıklıkları ile geçiririz..

Ah bu "Solda Birlik" tekerlemesi yok mu?

Geri kalmışlığın solu-sağı yok ki!

MEHMET BARLAS

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu