İki takımın da maçı kazanma isteği bozuk zemindeki futbola pas hataları, sertlik ve kontrolsuz oyun olarak yansıdı. Her iki kaleci de özellikle yerden gelen şutlarda topu ellerinden kaçırmaları taraftarların yüreğini ağzına getirdi.

Diyarbakırspor, Bülent, Fazlı ve Kona ile girdiği pozisyonlarda beceriksiz görüntüler vermesine rağmen Fenerbahçe savunmasını hata yapmaya zorladı. Fenerbahçe'de ise Yusuf'la başlayan ataklar, futbolcunun topla fazla oynama isteğinde bitti.

Ancak herşeye rağmen iki takımın da mücadele isteği üst düzeydeydi. İlk yarının en net gol pozisyonuna sahip takım ise ev sahibi Diyarbakırspor'du. Kona, Fenerbahçe savunması arkasına atılan topa Ümit'ten önce yetişip Rüştü ile karşı karşıya kaldı ama, vuruşunda top, formda kalecinin ayaklarına çarpıp kornere çıktı.

Maçın ilk yarısı pozisyon açısından zengin, ancak skor açısından kısırdı.

İkinci yarıda da yüksek tempolu bir oyun vardı. Ancak Diyarbakırspor'un maçı kazanma arzusu Fenerbahçe'ye kıyasla daha fazlaydı. Zaman ilerledikçe gol stresine giren sarı-lacivertli takım "topu koşturmak" yerine "topla koşma"nın cazibesine kapılınca evsahibi ekip fırsatı kaçırmadı.

Nitekim Diyarbakırspor kazandığı bir korner atışında kale önüne ortalanan topu tüm Fenerbahçe savunması ve kaleci Rüştü seyredince Murat Duman evinin salonundaki rahatlık içinde topu filelere gönderdi.

Yenik duruma düşen Fenerbahçe skor eşitliği için savunmasında daha çok risk almaya başladı. Bu durumda ikinci gol de gecikmedi. Bu kez Celalettin az adamla yakaladığı rakip kale önünde Selçuk'un altın değerindeki pasını bir kez daha golle sonuçlandırdı.

Karşılaşmanın son dakikalarında Serhat'ın golü takımını yenilgiden kurtaramadı. Sonuçta maçı daha çok isteyen ve hakeden Diyarbakırspor kazandı.

SALİH SEZER

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu