Ve diğer sorular:

Bu sorulara karşılık veremedikçe, iddialar sürüp gidecektir.

Kutan'a haksız suçlama

Hizbullah vahşetinin şu veya bu şekilde Fazilet aleyhine bir hava yaratmak amacıyla kullanıldığı ortada.

Fazilet'in, bu vahşeti, bu terörü kınamadığı iftirası atılıyor. Aksine, Fazilet lideri Recai Kutan'ın, Genelkurmay bildirisine açıkça cevap vermemesinin sebebi, gündemin değiştirilmesini önlemek, cinayet sanıklarının ve işbirlikçilerinin ortaya bir an önce çıkmasını sağlamaktı. FP'nin araştırma önergesinin temelinde de bu arzu yatıyordu.

Bakıyoruz, "psikolojik savaşın taarruz erleri" Kutan'ın irticalen sarfettiği cümleyi konuşma metninden özenle ayıklayıp, manşete taşıyorlar; onun, Hizbullah vahşetini küçümsediği intibaını böylece yaratmaya çalışıyorlar.

Aynı Susurluk'taki oyun sergileniyor. "Bir dakika karanlık" diye sokağa dökülenler, dönemin Adalet Bakanı Şevket Kazan'ın bir tek cümlesinin peşine takılıp, Susurluk failleri yerine, Refahyol'u hedef almamışlar mıydı?

Geceyle gündüzü, ayları, saatleri ve mekânı birbirine karıştıran Ecevit'in her potu gizleniyor; Recai Kutan ise, düzeni sorgulayan birkaç söz etti diye, hırpalanıyor. Anayasa Mahkemesi'ndeki davadan da yararlanmak suretiyle, gözdağı veriliyor; sindirilmek isteniyor.

Bir zamanlar Demirel

Burada, "Askeri, nefsi müdafaa durumuna getirmeyin" tavsiyesinde bulunan Demirel'e de ufak bir hatırlatma yapmak gerekir. "11 Eylül'de akan kan, 13 Eylül'de nasıl durdu?" sorusu acaba kime ait? Bu cümlenin arkasına gizlenen isnat ne? Sakın Demirel, sıkıyönetim döneminde, olayları bastırmak yerine, birilerinin ateşlediğini ihsas ediyor olmasın? Hani son gün patlayan bombalı afişler filân...

Ya orduyu, siyaset dışına çekmeğe çalışan diğer sözleri:

"Silâhlı Kuvvetler millet iradesinin üzerinde değil, millet iradesinin emrindedir. Türkiye'nin müesseseleri yerlerini, görevlerini, yetkilerini çok iyi anlamış olsalar, hiçbir problemimiz olmaz. Ama kurumlar kendiliklerinden kendilerine yer, görev, yetki farz ederlerse, o zaman curcuna başlar. O zaman o, devlet değil, kargaşa olur. Bizim devletteki sıkıntılar da oradan geliyor. 'Efendim, İç Hizmet Kanunu'nun 35. maddesine göre...' İyi ama, o kanunun bir de 43. maddesi var. 35. madde 'Cumhuriyeti korumak ve kollamak' derken, 43. madde 'Siyasetle uğraşmayın' diyor. Aynı kanunda, 35. maddenin öyle anlaşılmayacağı yazılı. Ama Türkiye bunları alkışladığı için, bu müdahaleler oluyor. Silâhlı Kuvvetler'i küçük düşürmek kimsenin aklından geçmez. 'Yeri şu olsun; görevi bu olsun' demek, kimseyi incitmez. Silâhlı Kuvvetler'in yeri, görevi, yetkisi çok iyi tayin edilmeli."

Demirel bunlar tartışılsın, tavsiyesinde bulunuyordu. Bugün "tartışılmasın" diyor. Ordunun siyaset yapmasını "meşru müdafaa" olarak, değerlendiriyor.

28 Şubat kararları, Türkiye'yi belirli bir açıdan okuyan görüşün, yansımasıdır. Toplumun tümünde kabul görmesi beklenemez.

Atatürk, 1923'te, CHP'yi kurarken 9 umde belirlemiş ve eşzamanlı olarak Hıyanet-i Vataniye Kanunu'nu değiştirmek suretiyle, 9 umdeye karşı çıkanların vatana ihanet etmiş sayılacağını hükme bağlamıştı.

Neredeyse, bugün de, 28 Şubat kararlarını tartışmak, mürteci olmak, dolayısıyla vatana ihanet etmek anlamına geliyor. Silâhlı Kuvvetler'in politika yapmasını eleştirmek, demokrasiye uygun bir yapılanma istemek de, "gerginlik yaratmak" olarak değerlendiriliyor.

Sistemi ve bozuk düzeni sorgulamadan kabul etmemiz, zora boyun eğmemiz bekleniyor.

Daha çok beklersiniz!!!