Devletimiz spora önem veriyor mu?

Tabii ki veriyor. O kadar önem veriyor ki, 1982 Anayasa'mızın 58 ve 59'uncu maddelerini spora ayırmış.

Buna rağmen, bugün Türk sporunun dünyadaki yerine baktığımızda gelişmiş ülkelerin gerilerinde olduğumuzu görürüz. Sporun temel taşları sayılan jimnastik ve atletizmde hiç yokuz. Bu temel branşlar da olmayınca diğerlerinde başarılı olmamız asla mümkün değildir.

Atletizm ve cimnastik, ülkemizde var mıdır yok mudur oda belli değil. Zaman zaman saman alevi gibi parlayan, sınırlarımız içinde kendini ancak gösterebilen bu branşları yapanlara rastlanmakta; hepsi o kadar.

Bir zamanlar sönük yıldız gibi parlayan atletlerimiz yok değildi. Biz ne yaptık onları, basınımızda büyüteç altına aldık. Sanki dünya çapında değerlermiş gibi gösterip, kısa zamanda yok ettik.

Bugün bizim atletlerimizin dereceleri bazı Avrupalı bayan atletlerin gerilerinde olduğu da bir gerçek.

Bu olumsuzlukları, çok olumlu düzeye taşıma gayreti içinde olan Spordan Sorumlu Devlet Bakanımız Sayın Fikret Ünlü ile görüşmemizdeki izlenimlerim, Atina 2004 Olimpiyatları'nda başarılı olabileceğimiz doğrultusundaydı.

Anladığım kadarıyla Ünlü'nün günü kurtarmaya çalıştığı belli. Ünlü, üniversitelerle işbirliği yaparak bilimsel çalışmaların ışığı altında gençlerimizin çok daha başarılı olacağına inancını yineledi ve hızlı bir şekilde çalışmalara başlandığı müjdesini verdi.

2000 Olimpiyatları'na giden yönetici, federasyon başkanı ve spocuların kesinlikle Sayın Ünlü'yü tenkit etmeye hakları yoktur. Biz işin içindeyiz.. Ünlü, maddi manevi hiçbir yardımdan kaçınmadı. Bu yardımlar, kısa dönem başarı için yeterli olup, uzun vadede federasyonların ve sporcuların motivasonu yönünden de çok önemlidir.

Sayın Fikret Ünlü'nün başarı için gerekli tüm olanakları sağlamasına rağmen, federasyon başkanları ve spocular, başarısızlıklarını Devletin üzerine atmaya çalışıyorlarsa, bundan sonraki spor yaşamlarında başarıya ulaşmaları daha da zorlaşacaktır. Federasyonlar, kendi eksik ve yanlışlarını kısa zaman içinde anlayıp telafi ederlerse, hem kendilerine hem de ülkemize çok şeyler kazandırabilirler.

Hiç kimse Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü'nü seyahat acentası olarak görmemeli.

Sporcularımızın tecrübelerinin artması, Dünya, Avrupa ve Olimpiyat gibi önemli sınavlara kendilerini hazırlamak için gerekli olan birçok dış turnuvalara eş-dost seyahati gibi bakarsak, devletin tanıdığı imkanları yanlış yerlerde, amaçsız kulanırsak; kendi senaryolarımıza göre ortaya çıkardığmız sahte şampiyonları alkış tutmuş oluruz.

Ancak, bu yüzeysel başarılarla dünya spor kamuoyunda bir hiçlikten de asla kurtulamayız...