Hükûmet -özel istek üzerine- bütün bu kanunları çıkarmağa vakit buldu da, her nedense, kamu bankalarının özelleştirilmesinin esaslarını belirleyecek yasal düzenlemeleri gerçekleştirmeğe zaman ayıramadı. İşi, kanun hükmündeki kararnameye bıraktı.

Özelleştirme süreci

Radikal'den Mehmet Yılmaz, kamu bankalarının özelleştirilmesi sürecini sütununda şöyle anlatıyor:

Görüldüğü gibi 9 Aralık 1999'da kamu bankalarının özelleştirileceği taahhüdüne giriyor hükûmet. Yasa çıkarmayı savsaklıyor. 2000 yılının Haziran ayı geliyor, Meclis tatile girecek. Bu defa, konu, yetki yasası kapsamında, kanun hükmündeki kararname ile hal edilmek isteniyor.

Vergi meselesi

Oysa Anayasa'nın 73'üncü maddesi açık: "Vergi, resim, harç ve benzeri malî yükümlülükler kanunla konulur, değiştirilir, kaldırılır."

Peki Necdet Sezer, Kanun Hükmündeki Kararname'yi iade gerekçesinde ne diyordu?

"Bankaların yeniden yapılandırılması ve hisse senetleri satışına ilişkin işlemlerin vergiden istisna edilmesi yüzünden, bu konu Kanun Hükmündeki Kararname ile düzenlenemez."

Anayasa'ya uygun bir yorum. Ecevit'in öfkesini anlamak mümkün değil. Hükûmetin ihmalinden doğan sorumluluğu Necdet Sezer'e yüklüyor:

"2 milyar 250 milyon dolarlık Dünya Bankası kredisi Sezer yüzünden tehlikeye düştü."

Ecevit, Demirel'i Çankaya'da tutamadıkları için de hayıflanıyor.

Acaba, Egebank'ı hedef alan kasırga operasyonundan sonra, aynı şekilde düşünmeye devam mı ediyor?

Sahi bu köstebek kim?

Çölaşan'ın yorumu

Emin Çölaşan, Demirel'e kim kızıyorsa, Sezer'i onların desteklediğini yazıyordu geçenlerde. Cumhurbaşkanı'nın ilişkilerini iyi tanzim edemediğinden yakınıyordu. Hele bir cümlesi vardı ki, neredeyse aba altından sopa gösteriyordu:

"Türkiye'nin sorunları konusunda özel bir bilgi birikimi yok. Sadece hükûmetle değil, Türkiye'de söz sahibi olan başka kesimlerle de arası ve ilişkisi yok. Örneğin Türk Silâhlı Kuvvetleri kendisine son derece mesafeli bakıyor. Daha fazlasını yazmak istemiyorum."

Sıradan vatandaş Cumhurbaşkanı'nın etkili çevreler yerine, hukukla arasının iyi olmasını, tabiî ki tercih ediyor.

Veyahut, cumhurbaşkanının köstebek şaibesi taşımamasını yeterli sayıyor.

Köstebek tercihi

Meclis'teki konuşmasında, Cumhurbaşkanı sadece muhalefet tarafından alkışlandı. Aslında kanun hükmündeki kararnameleri eleştirip, Meclis iradesini ve hukukun üstünlüğünü savunurken, hükûmetle karşı karşıya gelmesi düşündürücüdür.

Acaba hükûmeti oluşturan partilerin milletvekilleri, niçin Ahmet Necdet Sezer'i alkışlamadılar?

Yoksa onlar, Sezer'in yerinde bir köstebek bulunmasını mı tercih ederlerdi?