Bir tarafta karanlık âlemin raconu, diğer tarafta
Hollywood'un 1990'ların ortalarından itibaren yıldızı adım adım parlayan bebek yüzlü aktörü Ben Affleck, 2007'de çektiği 'Kızımı Kurtarın'dan sonraki ikinci uzun metraj yönetmenlik denemesi 'Hırsızlar Şehri'nde değme aksiyon yönetmenlerine taş çıkartan çok sıkı bir tempo yakalıyor yakalamasına; ancak çektiği hikâye sinemada ustalığın bir başka tezahürü olan 'karakterlerde derinleşme' yönünden ise sınıfta kalmaktan kurtulamıyor.
alimuratg@yahoo.com
HIRSIZLAR ŞEHRİ / The Town
Yapım Yılı ve Ülkesi:
2010, ABD yapımı
Türü ve Süresi:
Suç draması / 125 dakika
Yapım Bütçesi:
37 milyon dolar
Gösterim Formatı:
35 mm standart sinema filmi
Perdedeki Resim Oranı:
2.35:1 / Anamorfik-geniş perde (Sinemaskop)
Yönetmen:
Ben Affleck
Senaristler:
(Amerikalı yazar Chuck Hogan'ın “Hırsızlar Prensi” adlı romanından uyarlamayla)
Peter Craig, Ben Affleck, Aaron Stockard
Görüntü Yönetmeni:
Robert Elswit
Özgün Müzik Bestecisi:
Stephen Trask
Kurgucu:
Dylan Tichenor
Yapım Tasarımcısı:
Sharon Seymour
Sanat Yönetmeni:
Peter Borck
Set Dekoratörü:
Maggie Martin
Kostüm Tasarımcısı:
Susan Matheson
Saç Tasarımcısı:
Kelvin R. Trahan
Makyaj Tasarımcısı:
John E. Jackson
Oyuncular:
Ben Affleck (Doug MacRay), Rebecca Hall (Banka müdiresi Claire Keesey), Jeremy Renner (James Caughlin), Jon Hamm (FBI özel ajanı Adam Frawley), Blake Lively (Krista Caughlin), Pete Postlethwaite (Fergus Colm), Chris Cooper (Stephen MacRay), Owen Burke (Desmond Elden), Titus Welliver (Dino Ciampa)
İthalatçı Şirket:
Warner Bros.
Dağıtıcı Şirket:
Warner Bros.
İçerik Uyarıları:
Bir suç dünyası filmi olarak, doğasına uygun biçimde pek çok bölümünde kanlı-kansız şiddet, argo diyaloglar, içki-sigara kullanımı; yanısıra da üç ayrı bölümünde cinsellik/çıplaklık sergilediğinden dolayı, 18 yaşından küçük izleyicilere ve bu tür bir içeriğe karşı duyarlı olanlara önerilmez.
Ailece izlenebilir mi?
/ HAYIR
Yeni Şafak-Sinema Puanı:
* * 1/2
* * *
FİLMİN KONUSU:
Boston
şehrinin hırsızlarıyla meşhur semti
Charlestown
'dan çıkma bir grup yasadışı adam, giriştikleri son soygunda, talan ettikleri bankanın müdiresini rehin alarak epeyce bir patırtı koparırlar.
FBI
'ı alarma geçiren bu hengâmeden ganimeti alarak ve hiç kayıp vermeden çıkmayı başaran ekibin lideri
Doug MacCray
, durumu kontrol etmek üzere bir kaç gün sonra bankaya gittiğinde müdire
Claire
'e âşık olur. Fakat, en yakın arkadaşı
Jem
, çetenin iç düzenini bozan bu sürpriz aşk nedeniyle
Doug
'a şiddetle cephe alacaktır.
* * *
Beyazperdede ilk kez
1982
yapımı
“Caddenin Karanlık Sonu”
(The Dark End of the Street) adlı düşük bütçeli bir filmde çocuk oyuncu olarak boy gösteren
1972-California
doğumlu
Ben(jamin Geza) Affleck
'in yıldızı, özellikle
1990
'lardaki
“Can Dostum”
(Good Will Hunting, 1997) ve
“Armageddon Operasyonu”
(Armageddon, 1998) gibi filmlerden sonra gitgide parlamaya başladı. Bebek yüzüyle dünya çapında hatırı sayılır bir hayran kitlesi edinen genç aktör,
2000
'lerdeki
“Pearl Harbor Baskını”
(Pearl Harbor, 2001) ve
“En Büyük Korku”
(The Sum of All Fears, 2002) gibi üstün yapımlardan sonra da Hollywood'da aldı başını gitti.
Her ne kadar son yıllarda sektör içindeki karizması ve buna bağlı olarak gişesi bir miktar gerilemiş gibi gözükse de
Affleck
söz konusu gerilemeyi, nicedir kafasında yer eden bir başka meslekî arenada yepyeni bir çıkışın başlangıç noktasına dönüştürmeye uğraşıyor. O çıkış da
1993
'de çektiği bir kısa filmden bu yana içinde ukte olan,
2007
'de
Miramax
şirketinin kendisine tanıdığı büyük bir fırsat sayesinde gerçekleştirdiği
“Kızımı Kurtarın”
(Gone Baby Gone) adlı, hiç de fena sayılmayacak ilk denemesiyle ufak ufak adımlamaya başladığı
“yönetmenlik”
kulvarı…
Affleck
, üç yıl önce piyasaya çıkan ve hem izleyiciden hem de eleştirmenlerden bolca övgü alan bu polisiye dramasından hemen sonra hızını alamayıp, ticarî amacı olmayan
“Bana Barınacak Bir Yer Ver”
(Gimme Shelter) adlı bir de toplumsal bilinçlendirme filmi çekti ki
Kongo
'daki
Birleşmiş Milletler Yüksek Komiserliği
'ne ait mülteci kamplarında gerçekleştirdiği bu etkileyici kısa film ona sektörel çevrelerde parayla ölçülemeyecek düzeyde bir itibar kazandırdı.
Genel gidişâtından polisiye entrikalara özel bir ilgi duyduğu ve yönetmenliğini de daha ziyade bu yolda geliştireceği anlaşılan sanatçı, önceki çalışmalarıyla kıyaslanmayacak düzeyde bir bütçeye sahip ikinci uzun metrajı
“Hırsızlar Şehri”
yle bugünlerde bir kez daha görücüye çıkmış bulunuyor.
Yeni yeni kendine özgü bir kimlik kazanmaya çalışan
Affleck
sinemasının, polisiye janrının gerektirdiği yüksek tempo ve -gizemini son dakikaya kadar muhafaza eden- zekice senaryo bağlantıları açısından herhangi bir zaafı yok. Aksine (pek muhtemeldir ki yaş tahtaya basmamak için
“danışman”
sıfatıyla sağına soluna oturttuğu) deneyimli Hollywood kurtlarının da yardımlarıyla, polisiye sinemanın kendine özgü ritmi ve heyecanını yakalama noktasında kısa sürece şaşılacak ölçüde yol almış görünüyor popüler aktör…
Ancak,
Chuck Hogan
'ın çok satan bir romanından kendisinin de ekibe katılımıyla ortaklaşa yazılan senaryonun, günümüzde artık her biri klasik mertebesine erişmiş olan benzer türden suç filmlerindeki incelikli karakter analizlerini içerdiğini söylemek ise biraz zor… Film,
Michael Mann
'in
1995
tarihli
“Büyük Hesaplaşma”
sı (Heat) tarzında destansı çatışma sahnelerine imza atmanın derdine düşerken, adına
“inandırıcılık”
denilen, karakterlerle empati kurmamızı sağlayan bir başka cepheyi ise büyük ölçüde ıskalıyor ve ortaya iyi çekilmiş, iyi kurgulanmış, ancak neredeyse hiç bir kahramanının gerçek hayatta karşılıkları olabileceğini kabullenemediğimiz, fazlasıyla soğuk bir sinemasal gösteri çıkıyor. Bu da yalnızca
Affleck
'e özgü bir durum değil, sinemada yönetmenlik dediğimiz o
“karmaşık dengeleri başarıyla kurma”
mesleğine ilk adımlarını atan bütün sanatçıların erken dönem yapıtlarında karşılaştıkları çok temel bir zaaf…
Jean-Pierre Melville
'in
1967
tarihli
“Samuray”
ı (Le Samurai) gibi, hem gerektiği anlarda izleyicisine bolca adrenalin yükleyen bir serüvene tanık olmak, hem de görünüşte son derece karizmatik fakat o sert derilerinin altına sızıldığında ise alabildiğine acınası durumda oldukları ortaya çıkan kanun dışı karakterlerin iç dünyasına yolculuk edebilmek için, ruhbilimsel boyutu da bulunan böylesi hikâyeleri daha pişkin yönetmenlerin vizöründen takip etmek gerekiyor.
Öte yandan, polisiye türüne sevdalı bir sinemasever olarak net olarak söyleyeyim ki bu adamın sinemasından ciddi ciddi umudum var benim… Hattâ, yönetmenlik koltuğunda, ta en başından beri ısınamadığım aktörlüğünden bile çok daha verimli olabileceğine inanıyorum. Çiçeği burnunda yönetmen
Affleck
'in ihtiyacı olan tek şey zaman; o avans kendisine tanındığında da görülebilir bir gelecekte özellikle suç dramalarında yaman işler ortaya koyacağının ipuçlarını daha şimdiden veriyor.
Bu bakış açısından hareketle, usta bir polisiye sineması yönetmeninin doğuşuna tanıklık etmek adına gidilebilir. Tabiî, böylesine yoğun bir şiddet karşısında çoluk çocuğu perdeden uzak tutmak kaydıyla!
