Hakkında ayetler ve hadisler bulunan tevekkül, iyi yada kötü Müslümanın başına gelen her şeyde Allah’a tam teslim olması ve kaderine razı olması olarak da bilinir. Tevekkül kelimesiyle ilgili tüm merak ettikleriniz haberimizde.
TEVEKKÜL NE DEMEK?
Sözlükte “Allah’a güvenmek” anlamındaki vekl kökünden türeyen tevekkül “birinin işini üstüne alma, birine güvence verme; birine işini havale etme, ona güvenme” mânasına gelir. Bir kimsenin bir olay karşısında elinden geleni yaptıktan sonra Allah'a (C.C) kayıtsız, şartsız teslim olmasına ve kaderine razı gelmesine tevekkül adı verilir.
NASIL TEVEKKÜL EDİLİR?
Tevekkül etmek Allah’a güvenmenin temelini oluşturur. Bir işin yapılması konusunda kişi elinden gelen bütün gayretleri gösterir ve bundan sonrasını da Allah’a bırakır. Şu da önemli bir gerçektir ki kişi, herhangi bir çaba göstermeden tevekkül etmeye çalışırsa bu işlemin gerçekleşmeme olasılığı mümkündür. Tevekkül etmede çaba oldukça önemli bir unsurdur.
TEVEKKÜL DUASI NEDİR? ARAPÇA VE TÜRKÇE OKUNUŞU
ARAPÇA OKUNUŞU
TÜRKÇE OKUNUŞU
“Allâhümme leke eslemtü ve bike âmentü ve ‘aleyke tevekkeltü ve ileyke enebtü ve bike hâsamtü ve ileyke hâkemtü, fağfir-lî mâ kaddemtü vemâ ahhartü vemâ esrartü vemâ a‘lentü, ente’l-mukaddimü ve ente’l-muahhir, lâ ilâhe illâ ente.
ANLAMI
“Allahım! Sana teslim oldum, sana inandım, sana güvendim. Yüzümü, gönlümü sana çevirdim, senin yardımınla düşmanlara karşı mücâdele ettim. Kitabın ile hükmettim. Şimdiye kadar yaptığım, bundan sonra yapacağım, gizlediğim, açığa vurduğum ve senin benden daha iyi bildiğin günahlarımı affeyle! Öne geçiren de sen, geride bırakan da sensin. Senden başka ilâh yoktur.” (Buhârî, Teheccüd 1, Daavât 10, Tevhîd 8, 24; 35)
TEVEKKÜL İLE İLGİLİ AYETLER
> Ahzâb sûresi, 22 - Ayet Tefsiri için
> Âl-i İmrân sûresi, 173-174 - Ayet Tefsiri için
> Furkân sûresi , 58 - Ayet Tefsiri için
> İbrâhim sûresi, 11 - Ayet Tefsiri için
> Âl-i İmrân sûresi, 159 - Ayet Tefsiri için
> Talak sûresi, 3 - Ayet Tefsiri için
> Enfâl sûresi, 2 - Ayet Tefsiri için
TEVEKKÜL İLE İLGİLİ HADİSLER
> Muğîre b. Ebû Kurre es-Sedûsî’nin işittiğine göre, Enes b. Mâlik (radıyallahu anh) şöyle anlatıyor: “Bir adam, ‘Ey Allah’ın Resûlü! Devemi bağlayıp da mı Allah’a tevekkül edeyim, yoksa bağlamadan mı tevekkül edeyim?’ diye sordu.
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem), ‘Önce onu bağla, sonra Allah’a tevekkül et!’ buyurdu.” (Tirmizî, Sıfatü’l-kıyâme, 60)
> Hz. Ömer’in (radıyallahu anh) naklettiğine göre, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Eğer siz gereği gibi Allah’a tevekkül etmiş olsaydınız, tıpkı sabahleyin kursakları boş olarak çıkıp (akşam) doymuş bir şekilde dönen kuşların rızıklandırıldığı gibi sizler de rızıklandırılırdınız.” (Tirmizî, Zühd, 33; İbn Mâce, Zühd, 14)
> İmrân’ın (radıyallahu anh) naklettiğine göre, Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
“Ümmetimden yetmiş bin kişi hesaba çekilmeden cennete girecektir.” Orada bulunanlar, “Onlar kim ey Allah’ın Resûlü!” dediler. Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem), “Onlar, (vücutlarını kızgın demirle) dağlamayanlar, üfürükçülük yapmayanlar ve Rablerine tevekkül edenlerdir.” buyurdu. (Müslim, Îmân, 371)
> Enes b. Mâlik’in (radıyallahu anh) naklettiğine göre, Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Kişi evinden çıkacağı zaman, ‘Bismillâh, tevekkeltü alâllâh, lâ havle velâ kuvvete illâ billâh.’ (Allah’ın adıyla. Allah’a tevekkül ettim. Güç ve kuvvet sadece Allah’tandır.) dediğinde (ona) şöyle denilir: ‘(İşte şimdi) sana rehberlik edilir, ihtiyaçların karşılanır ve korunursun...’” (Ebû Dâvûd, Edeb, 102-103)