Çocukları öldürüyorlar! Bebekleri! Henüz annesinden doğmamış yavruları annelerinin karnında!

Musa olmasın diye, belki aralarından biri Musa olur diye bütün çocukları katlediyorlar!

Anneleri öldürüyorlar! Musalar doğuracak annelerini Filistinli çocukların.

Kızlarını öldürüyorlar! Anne olmasın, Musalar doğuracak anneler kalmasın diye kız çocuklarını öldürüyorlar!

Erkek çocukları öldürüyorlar Filistin’de!

Zulme direnecek, karanlığı yok edecek, örgütlü kötülüğü ve kötücül ruhları yeryüzünden kaldıracak direniş erleri, diriliş erleri, varoluş erleri kalmasın, direniş, diriliş ve varoluş erleri birer Musa olmasın diye erkek çocuklarını öldürüyorlar Gazze’nin!

Öldürülen çocuklar mı?

Her biri Musa olacak umut ışıkları, direniş, diriliş ve varoluş çiçekleri mi sadece?

Elbette ki, hayır!

Bebekler umut ışığıdır insanlığın.

Çocuklar umut kıvılcımı.

Anneler güneşi. Sarıp sarmalayarak içini ısıtan, kol kanat gererek dışını ısıtan diriltici güneşi.

Babalar ay’ı: Zifirî karanlıkta yeryüzünü aydınlatan, karanlığa ışık tutan ilâhî feneri insanlığın.

İsrail’deki kötücül ruhlar, kötülük saçıyorlar dünyaya.

Adalet değil.

Hak, hukuk, hakkaniyet değil.

Cennet hiç değil.

Cehennem saçıyorlar insanlığın üzerine!

Cehennem ateşi!

Ama bilmiyorlar ki!

Kötülük aslâ payidar olmaz!

Mazlumun âhı aslâ yerde kalmaz!

İlâhî gazap aslâ masumiyeti yok edene merhamet etmez!

Masumiyet, bizim biz olarak, insan olarak, her birimizde birer Musa tohumu şifrelenen insanlar olarak yaşamamızı sağlayan ilâhî kaynağın yaratılışa sunduğu merhamet eli, rahmet nefesidir.

Masumiyet, hayatın hakikatle buluştuğu yerdir: İnsanın cennetten iz taşıdığı diriltici ilâhi ses ve varedici nebevî nefestir.

Masumiyet insanlığı ayakta tutan, varlığın varlığını korumasına imkân tanıyan gizli el’idir Rabbimizin.

İnsanlık masumiyetini koruyabildiği ölçüde insandır, insan kalabilir ve insanlığını koruyabilir.

Masumiyet, terra incognita’dır, yani keşfedilmemiş kıtasıdır keşfedilmeyi bekleyen hakikatin.

Masumiyet ile mahzuniyet ikiz kardeşidir hakikatin.

Masumi-yetini yitiren insan haysiyetini ve asliyetini de yitirir; mahzuniyetini yitiren de ruhunu ve kalbini.

Masumiyet kalpte yaşar. Mahzuniyet kalple.

Hüzün, kalbi olduğunu hatırlatır insana.

Masumiyetin insanda tezahür eden özelliği “ismet”, insanın arı duru su katılmamış “günahsızlık” hâlidir. Günahın değmediği, değemediği bir kemâl noktası, nebevî ufuk.

Çocuklarla peygamberler aynı kaynakta içerler kana kana: Hakikatten süt emerler doyasıya... Sınırları aşarlar, ötelere, ötelerin ötesine kulaç atarlar durmamacasına…

Kur’ân kaynaktır. Süneet-i Seniyye ırmak…

Kur’ân hakikatin ses’idir, Efendimiz (sav) nefesi: Nefes olmayınca ses hayatlaşamaz.

Çocuklar Kur’ân’ın kaynağından süt emerler: Hakikatin deşifre edilmesi gereken âyetleridir çocuklar.

Sesin hayatlaşması için nefes’e ihtiyacı vardır: İşte o nefes, peygamberlerdir, peygamberlerin nefesi: Hak Telâlâ ile doğrudan irtibat kuran ve gürül gürül akarak insanlığı, varlığı sulayan hakikat ırmağı…

Çocukların sesi, ilâhî kaynaktan beslenir tıpkı peygamberler gibi. İlâhî kaynağın, diriltici, varedici sesiyle ruh aşısı yaparlar: Çocuklardaki masumiyet, yetişkinlerin, insanlığın güven kaynağıdır. İnsanlar çocuklardaki saflığa, su katılmamışlığa bakarak akarlar hayata sessizce, huzur bulurlar çocuklara baktıkça.

Çocuklar büyüklere ne yapmaları gerektiğini söyleyen birer terra incognita’dır: Hayatı insanca yaşamayı mümkün kılan bütün özellikler çocuklara ihsan edilmiştir: Merhamet, letafet, atan kalp, akan ve insanları dirilten, kendine getiren ruh…

Bütün bunlar uğruna ve bunlarla yaşanır hayat insanca.

Mahzuniyetini yitiren insan kalbini, masumiyetini yitiren insan ruhunu yitirir.

Kalpsiz ve ruhsuz hayat yaşanmaz.

Cehennemdir.

Vesselâm.