Akşamüstü çardakta otururken enişte ayağa kalktı; “Hadi gel biraderin bıldırcınlar ile civcivlerin sularını ve yemlerini tazeleyelim, kuluçka makinesindeki yumurtaları da kontrol edelim” dedi.Hayvanları çok sevdiğimi biliyordu.Fotoğraf ve video çekmek için cep telefonumu da yanıma aldım.Çardaktan kalkıp kümeslerin bulunduğu yere yöneldiğimizde evin anne kedisi de bizim peşimize takıldı.Anne kedi kalkınca yavruları tekirle kara kedi de hareketlendi.Ben fark etmemiştim, kardeşim bana seslendi; Sizin
Akşamüstü çardakta otururken enişte ayağa kalktı; “Hadi gel biraderin bıldırcınlar ile civcivlerin sularını ve yemlerini tazeleyelim, kuluçka makinesindeki yumurtaları da kontrol edelim” dedi.
Hayvanları çok sevdiğimi biliyordu.
Fotoğraf ve video çekmek için cep telefonumu da yanıma aldım.
Çardaktan kalkıp kümeslerin bulunduğu yere yöneldiğimizde evin anne kedisi de bizim peşimize takıldı.
Anne kedi kalkınca yavruları tekirle kara kedi de hareketlendi.
Ben fark etmemiştim, kardeşim bana seslendi; Sizin kümese gittiğinizi anladı hemen peşinize takıldı.
“Neden geliyorlar ki” dedim.
Anlamamıştım.
Gülerek; “birazdan anlarsın” dedi.
**
Önce kuluçka makinesinin bulunduğu kümese yöneldik.
İçinde bıldırcın yumurtaları olan üç kafesi makinenin içinden aldık.
Her bir kafesin içinde 30’a yakın yumurta vardı.
Yandaki tezgaha koyduktan sonra sırayla açtık kafesleri.
Yumurtaları kırmayı başarıp içinden çıkan bıldırcın yavrularını tek tek topladık.
Yumurtadan çıktıkları gibi öten yavruları seyretmek çok keyifli bir işti.
Sonra kalan yumurtaların bulunduğu kafesi tekrar kuluçka makinesine koyduk ve daha yeni doğan bir günlük yavru bıldırcınları alarak diğer kümese yöneldik.
Yavru bıldırcınları öneki haftalarda doğan diğer yavruların yanına koyduk.
Kümeslerin içindeki lamba, ortamı çok ısıttığı için içecekleri su fazla ısınıyormuş.
Ve yavrular sıcak su içmiyorlarmış.
Sularını tazeledik, yemlerini de yerleştirdik.
Her bir kümeste 30’a yakın yavru olduğu için bunların arasından bazıları yaşamıyor.
Yaşamayan yavruların da kümesten alınması gerekiyormuş.
Enişte, ölen bir tane yavruyu kümesten alıp dışarı çıkarırken kedilerin neden peşimizden geldiğini o an anladım.
Ölü bıldırcın ve civcivler onların rızıklarıydı.
**
Ev sahibi kümese yöneldiğinde peşine takılıyorlardı.
Enişte, “Bak şimdi iyi takip et” dedi.
Ölü bıldırcın yavrusunu kümesin dışına koyar koymaz anne kedi fırladı ve ağzına aldı.
İki yavru da yanında annelerine bakıyorlardı
Anne kedi önce yavrusu kara kediyi kovdu ve ağzındaki bıldırcını diğer yavrusu tekirin önüne koydu.
Anne kedi, yavrusu Tekir ölü bıldırcını yiyene kadar da yanında bekledi, diğer yavrusu kara kedinin gelmesini de engelledi.
**
Oysa 15 gün önce yine aynı kümesten iki tane ölü bıldırcın yavrusu çıkmıştı ve anne kedi bu bıldırcınları tek tek yavrularının yanına taşımış, ikisine de birer tane bıldırcın verdikten sonra onların yanına oturarak bıldırcın yemelerini seyretmişti.
Kendisine hiç pay ayırmamıştı!
O gün annelerin ne kadar fedakâr olduklarını öğretmişti bize ve duygulanmıştık.
Annelik duygusu bütün canlılarda aynıydı.
**
Bu kez anne kedinin ayrım yapmasını anlayamadım.
Yavrular arasında ayrım yapması adaletsizlik gibi gözüküyordu.
En azından ölü bıldırcını iki yavrusuna paylaştıracağını düşünüyordum.
Hatta anne kediye biraz kızdım.
Kümesleri kapatıp çardağa döndüğümüzde kız kardeşim; “kedilere rızık çıktı mı” diye sordu.
Bir tane çıktı dedim.
“Bıldırcını kim yedi” dedi.
Anne kedi tekire verdi, diğerini kovdu deyince güldü;
“Haklı” dedi.
Neden dedim.
“Yavru kara kedi avlanmayı erken öğrendi, dün bir yılan yakaladı, burada beraber yediler” dedi.
“Tekir ise hala annesini emiyor. Avlanamadığı için anne kedi onu beslemeye devam ediyor” deyince kümesin önündeki paylaşımın hikmetini kavradık.
Dışarıdan baktığında anne kedi adil değildi ancak kedinin bunu neden yaptığını bilenlere göre ise ortada tam bir adalet anlayışı vardı.
Anne kedi bize eşitliğin adalet olmadığını ve adil paylaşımın nasıl olması gerektiğini göstererek büyük bir ders verdi.
**
Anne kedi Tekir’i ne zamana kadar besleyecek?
Avlanmayı öğrenene kadar, yani kendi rızkını kendi bulacak olgunluğa erişene dek.
Ondan sonra atılan ölü bıldırcınları muhtemelen yavrularına vermeyecek, kendine ayıracak.
Çünkü onlar artık yavru değil, doğada kendisine rakip.
Bu kedi hukuk fakültesi okumamış.
Okusaydı muhtemelen yanlış yapardı!
Okuyanlar öyle yapıyor!
Peki, adaleti, paylaşımı ve anneliği nerden öğrenmiş?
Öğrenmemiş, yazılımı öyle.
**
Peki biz neden bu adil paylaşımı beceremiyoruz?
Çünkü biz insanız.
Zalim ve cahil olmak işimize gelir.
Tersi zordur çok fedakârlık ister, emek ister, ter ister.
İşimize gelmez.
#Paylaşım
#Adil
#Fedakarlık
#Kedi
