Türkiye’nin toplam meyve ve sebze üretimi53 milyon ton.Hasat sonrasında meydana gelen ürün kayıpları, türlere ve çeşitlere göreyüzde 15-50 arasındadeğişiyor.Türkiye’de gıda arz zincirinin tarımsal üretim aşamasındaki toplam kayıp miktarı yaklaşık olarak 13,7 milyon ton.Meyve sebze üretiminde bu kayıp miktarı9,48 milyon ton.Bütün bu kayıplar bize yüksek enflasyon olarak dönüyor.**Tarladan sofraya gıdada yüksek enflasyona doğru giden süreciEge Yaş Meyve Sebze İhracatçıları Birliği Başkanı Hayrettin
Türkiye’nin toplam meyve ve sebze üretimi
53 milyon ton.
Hasat sonrasında meydana gelen ürün kayıpları, türlere ve çeşitlere göre
yüzde 15-50 arasında
değişiyor.
Türkiye’de gıda arz zincirinin tarımsal üretim aşamasındaki toplam kayıp miktarı yaklaşık olarak 13,7 milyon ton.
Meyve sebze üretiminde bu kayıp miktarı
9,48 milyon ton.
Bütün bu kayıplar bize yüksek enflasyon olarak dönüyor.
**
Tarladan sofraya gıdada yüksek enflasyona doğru giden süreci
Ege Yaş Meyve Sebze İhracatçıları Birliği Başkanı Hayrettin Uçak
şöyle anlatıyor;
Meyve sebzede
kayıplar
hasattan itibaren tüketime kadar zincirin birçok aşamasında karşımıza çıkıyor.
Plansız üretim, ürünün özensiz hasat edilmesi, elverişsiz depolama koşulları, yetersiz paketleme, nakliye sırasında soğuk zincirin kırılması, satış sürecinde koşullarının uygun olmaması veya satış süresinin uzaması ürünün tüketiciye ulaşana kadar kayba uğramasındaki temel faktörler.
Yanlış tüketim alışkanlıkları
da bu kayıplara eklendiğinde bazı ürünlerde yüzde 40’lara kadar kayıplar yaşanabiliyor.
Bütün bu eksiklikler vatandaşa
yüksek fiyatlı gıdalar
olarak dönüyor
Meyve ve sebzenin sağlıklı olarak tüketiciye ulaştırılması için
soğuk zincirin
hasattan ihracata veya tüketime kadar kırılmaması gerekiyor.
Maalesef ihracat aşamasına gelene kadar taşıma sırasında
soğuk zincir
birçok kez kesintiye uğruyor.
Böyle olunca da ürünlerde
kalite
kaybı oluyor.
**
Uçak’a göre bu kayıplar için alternatif üretim imkanları oluşturmak mümkün.
Meyve sebze atıklarından
gübre
üretilebilir.
Bioenerji
üretimi yapılabilir.
Yurtdışında bunun örnekleri var.
Ama bizim atıklardan alternatif üretim alanları geliştirmekle birlikte
atıkları nasıl en aza indirebileceğimize
daha fazla kafa yormamız gerekiyor.
Kayıp oranlarını en aza indirmek için hasat tekniklerinden ilaçlamaya, depolama ve paketleme tesislerindeki görevlilerden perakende sektörüne kadar geniş çaplı bir
bilinçlendirme ve eğitim çalışması
yapılabilir
İşletmelere yakın
depolama
tesisleri kurulabilir.
Bu altyapı sorunlarının bertaraf edilmesi aslında çok kolay.
Devlet, özel sektör ve üniversite işbirliği
ile kolaylıkla çözülebilir.
Ama ortak irade lazım.
**
Türkiye’de üretilen ürünlerin en az
üçte biri
dalında çürüyor.
Bahçe sahipleri ekonomik değeri kalmamış, satmaya ve pazarlamaya değer bulmadığı ürünleri hasat etmiyor.
Bitkilerdeki
zararlılar
da hasat edilmeyen ürünleri kış mevsimini geçirmek için kullanıyorlar.
Tarım uzmanları bu ürünlerin satılmayacaksa veya tüketim için toplanmayacaksa dalında bile bırakılmamasını, dibine düşeni de dibinde bırakmayıp ağaçtan uzaklaştırılmasını öneriyorlar.
Uzmanların önerilerini dinleyen var mı?
Yok.
Ancak birileri
tarladan sofraya kadar süren israfla gelen yüksek enflasyonu
önlemenin kolay ve faydalı bir yolunu bulmuş.
**
Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü, Tarım ve Orman Bakanlığı ve Ege Yaş Meyve Sebze İhracatçıları Birliği iş birliğiyle organize edilen
“Son Hasat Projesi”
, Trabzon hurmasında son hasat, mandalinada ilk hasat şeklinde gerçekleştirildi.
Gönüllü üniversite öğrencileriyle yapılan son hasat ürünleri
Trabzon hurmaları ile mandalinalar
ihtiyaç sahiplerine ücretsiz olarak dağıtıldı.
Böylelikle hem
israfı
önlemiş oldular hem
ihtiyaç sahiplerini
sevindirdiler hem de teknik anlamda
zararlı organizmaların
bahçelerde kalan ürünleri konukçu olarak kullanmasının önüne geçtiler yani bahçe sahibini
gereksiz ilaç kullanmaktan
ve lüzumsuz masraftan kurtardılar.
En önemlisi de
yüksek enflasyonun
önüne geçtiler.
**
Kimse inkar etmesin, suçu da başkalarına atmasın, yüksek enflasyonu tarladan sofraya kadar az ya da çok hepimiz besledik.
Bananecilik,
nemelazımcılık, beni ilgilendirmezcilik, benmerkezcilik, egoizm, israfçılık küçük büyük demeden
işe yarayan insan
olmaya çalışmakla önlenir.
Toplumsal katılımcılık ve toplumsal değerler ancak böyle ayakta kalır ve yaşatılır.
Sokakta gülümseyerek yürümek bile toplumun moralini yükseltmeye yaradığı için bizi
işe yarayan insan sınıfına
dahil etmeye yeter.
Yaşadığımız topluma bu kadar katkı sağlamak borcumuzdur.
2022 yılında bunu toplumdan esirgemeyelim.
#2022
#Türkiye
#Ege Yaş Meyve Sebze İhracatçıları
#Trabzon
#Son Hasat Projesi
#Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü
