Kemal Bey hikâye yazmaya başlasa yakışmaz mı?

Velinimetimiz Kemal Bey’in eline tutuşturdukları fotoğrafta, bir kadın sokaktaki çöp bidonlarından birini karıştırıyordu.

Göreni üzecek cinsten.

Öyle bir manzarayı görüp de “Ne güzel manzara” diyecek kimse yoktur.

(Herhalde öyledir.)

Kemal Bey, bir anda yüklü bir mirasa konmuş hayırsız evlat kılığına bürünüverdi ve mikrofonların kameraların önünde coştu.

*

Coşkun sular bent baraj tanımazken, sele dönüşüp önüne ne çıkarsa sürüklerken, bizim kahraman sakince durabilir mi?

O da açtı ağzını, yumdu gözünü.

Ülkenin ne hale geldiğini anlattı.

Kadıncağızın ne kadar zavallı olduğundan bahsetti.

Gerçeklerin, söylenenlerden farklı olduğunu izah etti.

*

Kadının otobüse binecek parası dahi yokmuş.

Ucuz sebze satılan tanzim satış yerlerine dahi gidemiyormuş.

Yazık dedik.

Çok yazık.

Malûm, birden fazla yazık bir araya gelince, yazıklar olur.

Oturduk düşündük, kime yazıklar olacağını.

Sonra ayağa kalktık, ayakta düşündük.

Vardığımız sonuç şuydu:

O kadar çok yazık bir araya gelerek yazıklar halini alacaksa, herkese pay düşer.

Tam yatmaya hazırlanıyorduk.

Bir de yatay vaziyette düşünecektik ki işin aslı astarı ortaya çıktı.

*

Meğer durum farklıymış.

Kemal Bey’in söyledikleri gibi değilmiş vaziyet.

O kadar değilmiş ki, tam da zıddı denilebilir.

Eskişehir’in merkez ilçesi Odunpazarı’nda yaşayan o kadın, fakir değilmiş.

Dört katlı evi varmış, maaşı varmış.

Çöp bidonlarını karıştırma sebebi, kedi ve köpekler için yiyecek toplamasıymış.

O kadın kendi durumunu açık açık anlattı.

Çok üzüldüğünü söyledi.

*

Hayda…

Yine mi gol değil?

Bu açıklama, Kemal Bey’i fena üzmüştür.

Şayet bu gol sayılacak olsa, ancak kendi kalesine atılmış bir gol olarak değerlendirilebilir.

Enteresan bir durum.

Gerçekler, söylendiğinden farklıymış.

*

O vatandaş, rencide olduğu için fazlasıyla üzüldüğünden, Kemal Bey’e dava açacağını da söyledi.

İşin bu tarafı dert değil.

Kemal Bey’in tazminat fonu var.

Her ay milletvekili maaşlarından kesiliyor.

Bedelin maddi tarafı kolay ama bir de itibar kaybetme tarafı var.

Orası daha fazla zarar verir. (Zannediyoruz.)

*

Bir akademisyenimiz kedi ve köpeklerin çok iyi koku aldıklarından, kendi yiyeceklerini çöpten temin edebileceklerini, o yüzden insanların çöp bidonlarını karıştırmasına gerek olmadığını söyledi.

Haklıdır ama orası konunun ayrı bir cephesi.

Benim içinse bu yaşananların en çarpıcı yanı, otobüse binemeyecek ve tanzim satış yerine bile gidemeyecek kadar fakir olmakla ilgili Kemal Bey’in sarf ettiği cümleler.

Bu hususları nereden öğrendi acaba?

Biri mi söyledi yoksa o fotoğrafa bakarak, olsa olsa bu derece fakirdir diye tahmin mi yürüttü?

“Otobüs bileti alacak parası da yoktur… Tanzim satış yerine gidip üç kilo patates ile soğan bile alamayacak kadar fakirdir…”