Kıymetini bilin

Siyaset hareketli. Gündem yoğun. Dünya kaynıyor. Hepimizin ilgisi başka yerlerde. Yazacak, söyleyecek çok şey var günlük olaylara dair.

Günlerin nasıl geçtiği belli değil. Bakın son bahar geldi bile. Oysa daha yeni 2018 yazmaya alışmıştık. Üç ay sonra yeni yıla gireceğiz şimdi.

Tüm bu koşuşturmalar içinde ömür sermayesi hızla tükeniyor ve tek engelleyemediğimiz şey de bu. Bu koşuşturma esnasında öylesine şeyleri kaçırıyoruz ki, bir daha dünyaları versek geri getiremeyiz.

Şimdi elimizde diye kıymetini çok bilmiyoruz ama bir gün kayıp gittiğinde, onu asla geri getiremeyeceğiz. O zaman uğraştığınız, zaman harcadığınız şeylerin ne kadar önemsiz olduğunu anlayacak, keşke o kıymetli şeylere vakit ayırsaydım diyeceksiniz.

Kendi tecrübemden yola çıkarak bazılarını hatırlatayım size.

Çocuk yaşta anne babasını kaybetmiş biri olarak, hiç durmadan tekrarladığım şey, ‘keşke yaşasalardı da bu günleri görselerdi, onlara yeterince hürmet etseydim’ cümlesidir.

İnsanoğlunun hiçbir kaybı, anne ve babasının kaybı gibi travmatik değildir. Bugün anne babanız yaşıyorsa, varlığının size kattığı derin ve büyük anlamı, ancak onu kaybettiğinizde anlıyorsunuz.

Altmış yaşına gelseniz de babaya sırtınızı dayamak, annenin kucağına sığınmak istersiniz.

O yüzden eğer yaşıyorlarsa anne babanızın kıymetini bilin. Yarın onları kaybedecekmişsiniz gibi düşünün. Ve yokluklarının hayatınızda ne denli büyük boşluk yaratacağını sakın unutmayın.

Her gün elini öpün, onun sevdiği şeyleri yapın, hürmet edin, iltifat edin, hizmet edin. Onlar yaşarken kıymetini bilin.

Allah’ın insanoğluna verdiği en büyük nimet çocuktur. İlk iki çocuğum Ankara’nın koşturmacası içinde büyüyüp gittiler. Nasıl oldu da üniversite çağına geldiler anlamadım.

Şimdi üçüncü çocuğumla vakit geçirince, o günlerin acısını hissediyorum. Keşke dişi çıkarken, ilk kelimelerini söylerken, balon şişirmesini öğrenirken, ne bileyim yıllar sonra hatırladığımızda tebessüm edeceğimiz şeyleri yaparken onların da yanında olsaydım.

En güzel yıllarımızı, gecemizi gündüzümüzü Ankara’da siyasete, bürokrasiye harcarken, çocuklarımız büyümüş fark etmemişiz. Ve düşünsenize asla o bebeklik günleri geri gelemeyecek.

O yüzden çocuklarınıza vakit ayırın. İşiniz ne kadar önemli olursa olsun, yaptığınız şey ne kadar kıymetli olursa olsun, çocuğunuzun ilk kelimeyi söylemesinden, ilk tay durmasından daha önemli değil.

Çocuklarınızın kıymetini bilin, onlara vakit ayırın.

Herkes söyler bunu. Lakin kimse gençken bunu yapmayı düşünmez. Herkes yaşlanmaya başladığında sağılığıyla yakından ilgilenir. Oysa gençken sağılık sorunlarının temeli atılır, yaşlandığında ortaya çıkar.

Gençken insan mutlu olacağı şeyler hep erteler. Gençken spor yaparsanız, sağlıklı beslenirseniz, doğayla içli dışlı olursanız, hobiler edinirseniz, sevdiklerinizle beraber olursanız yaşlandığınızda bunların meyvesini toplarsınız. Yoksa yaşlandıktan sonra bunları yapmaya başlamanızın çok faydası olmaz.

İnsanın elindeki en değerli hazine, sağlıktır. Kaybetmeden kıymetini bilin.

Biliyorum yapmak istediğiniz çok şey var. Hırslarınız, tutkularınız, istekleriniz ve hayalleriniz var. Bütün enerjinizi ve zamanınızı bunlara harcıyorsunuz.

Önünüzde çok uzun yıllar olduğunu düşünüyorsunuz. Bir gün bu dediklerime vakit ayıracağınızı planlıyorsunuz. Oysa yanılıyorsunuz.

O bir gün öyle bir hızlı gelecek ve sizi öylesine hazırlıksız yakalayacak ki, şaşırıp kalacaksınız.

O yüzden henüz vakti olanlar için söylüyorum, elinizdekilerin kıymetini bilin.