Sevgili dostum Ersin Çelik’in teşviki ve teklifiyle 2013 yılında başladım Yeni Şafak’ta yazmaya. Yazılarım kısa süre internette yayınlandıktan sonra o zamanlar “çiçeği burnunda” denilebilecek Genel Yayın Yönetmenimiz İbrahim Karagül abi arayıp “güzel yazıyorsun, seni gazeteye alalım” dedi. Böylece tam yedi yıl olmuş İbrahim abi ile yakın çalışma arkadaşı olalı. Hep desteğini, ağabeyliğini, dostluğunu gördüm. 2020’nin son günlerine ise onun görevi bıraktığı haberi ile girdim.Bence bir gazeteyi, hele
Sevgili dostum Ersin Çelik’in teşviki ve teklifiyle 2013 yılında başladım Yeni Şafak’ta yazmaya. Yazılarım kısa süre internette yayınlandıktan sonra o zamanlar “çiçeği burnunda” denilebilecek Genel Yayın Yönetmenimiz İbrahim Karagül abi arayıp “güzel yazıyorsun, seni gazeteye alalım” dedi. Böylece tam yedi yıl olmuş İbrahim abi ile yakın çalışma arkadaşı olalı. Hep desteğini, ağabeyliğini, dostluğunu gördüm. 2020’nin son günlerine ise onun görevi bıraktığı haberi ile girdim.
Bence bir gazeteyi, hele Yeni Şafak gibi “Türkiye’nin birikimi” sloganını hayata geçirme azmindeki bir gazeteyi 8 yıl yönetmek başlı başına bir başarıdır. Üstelik bu 8 yıl, içine Gezi olaylarından 17-25 Aralık sürecine, 15 Temmuz ihanetinden Türkiye’nin başkanlık sistemine geçişine kadar tabiri caizse “tıka basa” bir gündemle doluyken bence Karagül Yeni Şafak’ı bugünden yarına taşıyacak güzel işler yaptı.
İbrahim abiye kendi adıma kocaman bir teşekkür borçluyum. Diğer yandan gazetemizin yeni Genel Yayın Yönetmeni olan Hüseyin Likoğlu’nu tebrik eder, yeni vazifesinde başarılar dilerim. “Türkiye’nin birikimi”ni ileriye, daha da ileriye taşıyacak bir performans göstereceğine hiç şüphem yoktur.
Bu, birincisi.
2020’nin “berbat bir yıl” olduğu varsayımı genellikle küresel pandemi ve buna bağlı olarak gelişen ekonomik ve sosyolojik zorluklar üzerinden sokuluyor dolaşıma. Doğrudur, “evde kalınca ne yapacağını bilemeyen” modern insan için imtihanların en büyüğü oldu pandemi. Pek çok insanın hayatını bu ne olduğunu anlamadığımız hastalık yüzünden kaybetmesi moralleri bozdu. Çoğumuz sevdiklerini bu hastalığa kurban verdi. Topluca “depresyona benzer” bir dalgaya tutuldu dünyada insanlar.
Fakat yine de ben 2020’nin “berbat bir yıl” olduğu varsayımına ihtiyatla yaklaşıyorum. Bilhassa ülkemiz Türkiye için pek çok güzel gelişmenin yaşandığı bir yılı geride bıraktığımızı düşünüyorum zira.
Önce devasa bir “sembol’den, Ayasofya’dan başlayalım. 2020 benim açımdan en çok “Ayasofya’nın yeniden ibadete açıldığı yıl” olarak kalacak kalacak aklımda.
Ardından “bir çocukluk yaramın kapandığı” bir yıl olarak da hatırlayacağım ben 2020’yi. 20. yüzyılın gördüğü en alçakça, en hain saldırıları yaparak Karabağ’ı ele geçiren Ermeniler’in açtığı “pis parantezi”, 2020 yılında kapattı Azerbaycanlı kardeşlerimiz. “Yoktur statüs” diye diye, tabiri caizse “bilek gücü” ile kanırta kanırta geri aldık Karabağ’ı. Üstelik bu sefer Türkiye geçen seferin tam tersine her şeyiyle Azerbaycan’ın tam yanında yer aldı. Bu da az şey değildir.
Sonra Karadeniz’de bulduğumuz enerji kaynakları, yıl boyunca haberini aldığımız altın madenleri kaynakları, başta savunma ve sağlık alanları olmak üzere elde ettiğimiz teknolojik gelişmeler ve yılın son günlerinde gelen “lityum pil üretebilen ülke” olduğumuz haberi var. Az şeyler değildir.
Tabii Türkiye’nin Libya’da, Kıbrıs’ta, Akdeniz’de ve Balkanlar’da “oyuna dahil olan ülke” rolünden “oyunu kuran ülke” rolüne ilerlediği bir yılı da geride bırakmış olduk 2020’yi geride bıraktığımızda. Bu da az şey değil.
Dolayısıyla enseyi karartmanın, moral bozmanın değil, ileriye umutla bakmanın yılı oldu benim için 2020.
Bu da ikincisi...
Ve tabii 2021 yılından beklentiler meselesi de var. Mademki Karabağ zulümden, işgalden kurtuldu, 2021 yılında da Doğu Türkistan zulümden kurtulsun inşallah. Kudüs zulümden kurtulsun inşallah. Şam zulümden kurtulsun inşallah. Libya özgürleşsin inşallah.
Mademki 2020’de enerji ve madenler konusunda çok güzel haberler aldık, 2021’de de bu haberler artarak devam etsin inşallah. Teknolojik gelişim konusunda da şahane haberler almaya devam edelim.
Tabii en önemlisi de 2021 yılının herhangi bir noktasında “artık bir pandemi tehlikesi kalmadı, COVİD, sıradan, basit bir hastalığa dönüştü” haberini alalım inşallah.
Bu üçüncüsü.
Ve tabii, asla değişmeyen yeni yıl dizemle bitireyim: “Sen bana yeni yılsın her dakika.”
#2020
