Son notlar

Nasıl olsa rahat kazanırız düşüncesinin getirdiği rehavet, birçok mağlubiyetin ana sebebidir.

Bir arkadaşım anlattı. Cuma günü büyükşehirdeki daire müdürlerinden biriyle bir konuyu görüşüyorlar. Pazar seçim var. Müdür bey, arkadaşımıza, “pazartesi bir görüşme daha yapalım” diyor. O kadar emin yani.

Bir aydır yakın çevreme şunu diyordum: “AK Parti’nin İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ni kaybetme ihtimali hayli yüksek.” Aslında bunu söyleyen ben değildim, sokaktı.

Yıl tam olarak kaçtı, hatırlayamadım. 1989 olabilir. Refah ve Milliyetçi Çalışma Partisi, Şişli Abide-i Hürriyet parkında ortak Karabağ mitingi düzenlemişti. Kürsüde iki konuşmacı vardı. Biri rahmetli Alparslan Türkeş. Refah Partisi’nin konuşmacı olarak seçtiği isim Mukadder Başeğmez idi. Mukadder Bey’le beraber kürsüye yürüyen iki kişiden biriydim.

Koskoca parti genel başkanının yanına veya karşısına konulan, gencecik bir siyasetçiydi. Hakiki özgüven işte buydu. Peki, şimdi nasıl? Sükût.

Şahsiyet ve meziyet sahibi, sevilen, milletin gönlünde karşılık bulan yeni isimleri özellikle koruma altına almak gerekiyor.

AK Parti Genel Sekreteri Fatih Şahin, bu süreçte güven veren üslubu, itimat telkin eden duruşu, kelime tercihlerine özen göstermesi, dikkat ve rikkati sayesinde en beğendiğim isim oldu. Yazmadan geçemezdim.

Seçim sonuçlarına itiraz etmek, oyların yeniden sayılması talebinde bulunmak yasal bir haktır.

AK Parti, İstanbul sonuçlarına haklı olarak itiraz etti. Ortada çok ciddi iddialar ve maddi hatalar vardı. Fakat ses Amerika ve Avrupa’dan geldi.

Bu bize ne söylüyor olabilir? Cumhur İttifakı hâlâ yüzde ellinin üzerinde oy alıyor. Uzaklardan gelen sesler, güç kaybedildiği takdirde nelerin yaşanabileceği konusunda önemli fikirler veriyor.

Burada bir de sorumuz olsun: Batı dünyasının düşmanlık dolu ve ikiyüzlü politikalarına hangi ittifak yüksek sesle itiraz ediyor? İşte bu yüzden, ‘sadece belediye başkanı seçmiyor, ülkemizin istikametini de tayin ediyoruz’ diye yazmıştık.

AK Parti, seçim akşamı ve ertesi gün ciddi bir “iletişim” sorunu yaşadı. Ancak üçüncü gün durumu toparlamak için adım atabildiler. Bu süre zarfında ise muhalefet cephesi yeterli algıyı oluşturmayı başardı.

Hiç kuşku yok ki buradan alınması gereken dersler var. Suçlu veya sorumlu ararken, evvela aynaya bakmalıyız. Aksi tutumlar bizi adaletten uzaklaştırır. Kendimizi başkaları üzerinden aklamaya çalışırsak, elimizdeki beyazı da kaybederiz.

Onlarca televizyon, gazete, internet sitesi, tartışma programı, sosyal medya hesabı ve sonuç olarak algının olguya galebe çalması. Bu noktadan itibaren yazacak çok şey bulunuyor. Bir ‘sükût’ daha…

Son birkaç yılın özeti: Ankara’ya gidenler, oralarda biraz oturup sohbet edenler, evlerine üzgün ve şaşkın dönüyorlar.

Kirli kulisler, ayak oyunları, yer kapma çalışmaları, hizipleşmeler, menfaat grupları vesaire. Bereket için ortamın daha ahlakî ve insanî olması kaçınılmazdır. Kardeşliğin şartlarını yerine getirmeyenler, biriken emeği ve fedakârlığı götürmüş olurlar.

Artık yeniden öze dönülmesi gerekmektedir. Her parlayan ismi tehdit, her fikrini söyleyeni tehlike olarak görmek yalnızlık ve vasatlaşmaya yol açar.

Tekrar derinlik ve dirayet arayışına girilmelidir. Bu ise kuru siyasetle değil, ancak edebiyat, fikriyat, tabiat ve insaniyetle mümkündür.