İslâmî hizmet Yeni Şafak ve Ensar Vakfı

(Yaklaşık 25 yıl önce aşağıdaki yazıyı kaleme almıştım, gözüme ilişti ve “Bir daha okusak” dedim.)

“İslâmî hizmet” kavramında iki unsur vardır: İslâm’a hizmet ve İslâmca hizmet. İslâm’a hizmet onu iyi temsil etmek, korumak, tebliğ etmek, çevreyi hür irade ile İslâmlaşma eylemine açık tutmak ve müsait kılmakla gerçekleşir. İslâm’da hizmet, İslâm’a hizmetin meşrû yoldan, normal hallerde veya zaruret hallerinde Müslümanların kullanmaları, faydalanmaları caiz görülen araçlarla yapılması demektir.

Yeni Şafak İslâmî hizmet için yola çıkmış, bunu amaç edinmiş bir gazetedir. Ensar Vakfı’nın gelenekleştirdiği kır toplantılarından birinde (güzel bir münasebet olarak da Osmanlı Devleti’nin kuruluşunun gerçekleştiği Kocayayla’da) gazeteyi satın alacak olan üç Ensar Vakfı mensubu ile yapılan istişare sonunda çıkma kararına varılmıştı. Bu üç Ensarlı (iki Kış kardeşler, bir de A. Şişman) bu gazeteden kendileri (ticaretleri, partileri, gurupları...) için hiçbir şey beklemiyor, tam aksine dayanabildikleri kadar bu hizmeti finanse etme azmi içinde bulunuyorlardı. Bugüne kadar da bu tavrı ve azmi gölgeleyecek hiçbir davranışta bulunmadılar. Bir gazete patronu gibi değil, ekip halinde yürütülen hizmetin birer neferi gibi hareket ettiler, gazetenin emekçileri, mutfak elemanları ve yazarları ile eşit mesafede durmaya çalıştılar, işleri şura (danışma) ile yürüttüler.

Ensar Vakfı, İmam-Hatip neslini derleyip toparlamak ve İslâmî hizmet için seferber etmek üzere kurulmuş, bundan birkaç yıl önce de yeni bir uyanış ve hamle dönemine girmiştir. Açtığı şubeler, hazırladığı programlar ile bu kutsal hizmeti gerçekleştirme gayreti içindedir. Ensar Vakfı bir grubun (mesela İmam-Hatiplilerin) vakfı ve bu mânâda bir gurup hareketinin ocağı değildir. Ensar Vakfı’nda hizmet etmenin şartı İmam-Hatipli olmak değil, yalnızca Müslüman olmak ve İslâmî hizmeti hayatın öncelikli işi bilmektir. Burada İmam-Hatip nesli, hâlihazır şartlarda elde bulunan, uygun bir öncü grup, hizmet nesli olarak devrededir. Vakıf hem bu millet emanetini (İmam-Hatip Okullarını ve neslini) koruyacak, geliştirecek, hem de onlarla başlayarak, milleti ile bütünleşerek İslâmî hizmeti gerçekleştirmeye gayret edecektir.

Yeni Şafak İslâmî hizmette Ensar Vakfı’nın sesi, gözü ve kulağıdır, bu mübarek hizmetin çok önemli bir aracıdır. Onun inandığı ve hizmet etmek istediği İslâm, aşırı yorumlardan, temsillerden ve uygulamalardan uzak bir “orta İslâm”dır. Bu İslâm’ın neden ibaret olduğunu ortaya koyan bilginin kaynağı objektif, klasik, her bilenin kontrol ve katkısına açık İslâm bilgisidir. Kur’an-ı Kerim’den başka “tek ve eşsiz kitabı”, Hz. Peygamber’den (s.a.) başka tek ve yanılmaz rehberi, mürşidi, üstadı... yoktur. Ne gelenek kölesi, ne de gelenek inkârcısıdır.

Yeni Şafak’a göre “biz” Müslümanlardır, “öteki” ise Müslüman olmayanlardır. Müslümanlar kardeştir, kardeşi İslâm dairesinden çıkarmayan düşünce ve davranışlar usulüne göre hoşgörü ile karşılanır, ihtilafın rahmet olması için gayret edilir, hatalar abartılmadan ıslah edilir, her hal ve kârda birlik ve kardeşliğin muhafazasına çalışılır. ‘Ötekiler’ iki guruba ayrılır: İslâm’a düşman olanlar, İslâmî hizmeti engellemek için çaba gösterenler; bunlarla usulüne göre mücadele edilir, İslâm’a ve İslâmî hizmete zarar vermemeleri için gereken ne ise o yapılır. Müslüman olmamakla beraber İslâm’a da düşman olmayan, İslâmî hizmeti engellemeyen, din, düşünce ve vicdan hürriyetine saygı gösteren ötekiler ile Müslümanlar iyi ilişkiler kurar, hukuk ve adalet çerçevesinde bir arada, sulh ve sükûn içinde yaşarlar.

İşte Yeni Şafak budur. Bu hizmete kimi parası ile, kimi kalemi ile, kimi de emeği ile omuz veriyor. Bu arada okuyucuya düşen vazife okumak, okutmak, bozuk giden tarafları yazarak bildirmek ve gazetenin abonesini, okuyucusunu çoğaltmak için elden gelen çabayı sarf etmektir. Eğer bu hizmet meş’alesi, ona sahip çıkmayan okuyucu kitlesinin gayretsizliği yüzünden sönerse sorumluluk onlara ait olacaktır.

Kırk yıldır sürüp giden çilem ve çabam içinde edindiğim dostlarımdan bu gazeteye sahip çıkmalarını istiyorum; ben “tebliğ ettim”.

(Gazete daha sonra Albayrak grubuna intikal etti, onlar da gereken fedakârlıktan geri durmuyorlar ve gazetenin esas yönü değişmiyor.)