Osmanlı'nın son dönemlerinden günümüze kadar hizmet veren Darülaceze, gönüllülük kavramının da dolu dolu yaşandığı bir kurum haline geldi. 22 yaşında Darülaceze'de işe başlayan ve tam 31 yıl boyunca çalıştıktan sonra kurumdan kopamayan Hacer Altundaş (57), 3 yıldır gönüllü olarak hizmet etmeye başladı. Darülaceze'nin ilk odacısı, kadın postacısı, kantin görevlisi olmak üzere pek çok işte çalışan Altundaş, “Yıllar önce kanser olduğumda, buradaki misafirlerimiz ve çalışma arkadaşlarım beni hayata bağladı. Ben de emekli olduktan sonra vefa borcumu ödemek üzere geri döndüm” diye anlattı.
SEVGİYİ ESİRGEMEMEK LAZIM
Bu kararını almasındaki en önemli etkenin sevgi olduğunu vurgulayan Altundaş, “Evde dört duvara bakıp da duracağıma burada bir faydam olsun diye düşünerek gelmeye başladım” dedi. Altundaş, Darülaceze'de bayramların cıvıl cıvıl geçtiğini dile getirerek, sadece bayramlarda değil, ansızın gelinmesi gerektiğini belirtti. Altundaş, “Buradaki insanların sevgiye ihtiyacı var. Onlar sevildiklerini görünce mutlu oluyor. Sevgi parayla alınan bir şey değil, bunu esirgememek lazım” dedi.
