Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
Hayat
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Koray DÜZGÖREN kduzgoren@yenisafak.com.tr

Resul Tosun arkadaşımız geçenlerde Başkent Ankara’nın garnizon görünümünden söz etti. Ve hakettiği (!) cevap ve cevapları aldı... Gerek resmi makamlardan, gerekse resmi üniformaları olmadığı halde kendilerini apoletli hisseden bazı yazı-çizi görevlilerinden.

“Genelkurmay Başkanlığı’na, Muhafız Alayı’nı Meclis’ten çekmesini, Kara Harp Okulu’nu başka bir şehre veya en azından şehir dışına çıkartmasını ve kuvvet komutanlıklarının da daha sakin semtlere taşınmasını öneren Rasul Tosun ne demişti köşesinde?

“Ankara’da attığınız her adım, askerin siyasi Başkent üzerindeki etkisini halk diliyle haykırmaktadır.” Bence Tosun’un yazdıkları eksik. Birincisi, Başkent’in askeri (kışla) görünümlü bir başkent olarak durumu aslında daha da vahim.

SHP Genel Başkanı Murat Karayalçın, bu kışla görünümlü şehrin belediye başkanı olduğu yıllarda bir gün, bu satırların yazarına, bu amaçla yaptığı tesbitte şehir merkezindeki kamu alanlarının yüzde 25 kadarının silahlı kuvvetlerin tasarrufu altında olduğunu söylemişti.

Bu oran, tahmin edebileceğiniz gibi çok büyük bir alana tekabül etmektedir. Zaten bu kurumların, tesislerin ya da mevkilerin önünden geçerken bunu anlamak çok da zor olmuyor.

Karayalçın, hem bu görüntünün değiştirilmesi hem de bu alanların başka amaçlarla, (mesela şehrin güzelleştirilmesi için parklar, kamuya açık alanlar yapılarak) değerlendiririlebilmesi için Genelkurmay yetkilileri ile görüşmeler yaptığını ve belli bir mutabakata vardıklarını da bana anlatmıştı.

Varılan mutabakata göre, Ankara Belediyesi askeri kurum ve kuruluşlar için şehir dışında ya da şehrin başka bölgelerinde (bu ayrıntıyı çok iyi hatırlamıyorum) arazi tahsisi edebilirse askerler de bulundukları mevkileri, işgal ettikleri alanları boşaltacaklardı. Murat’ın bana söyledikleri bunlardı.

İkincisi ise şu:

Bu konuşmadan sonra Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin bulunduğu konumu gözlerimin önüne getirdim ve bir kağıda çizdim. Sonra da Murat’ın verdiği bilgileri hatırlayarak Meclis’in etrafına ve yakınlarındaki askeri ve güvenlikle ilgili bina ve kuruluşları yerleştirmeye çalıştım.

O tarihlerde Meclis’in kuzeyinde, hemen karşısında İçişleri Bakanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü ve Jandarma Genel Komutanlığı yer alıyordu.

Yine kuzeyinde bu binaların karşısında, bildiğiniz gibi Milli Savunma Bakanlığı ve esas olarak Genelkurmay Başkanlığı ve arkasında ona bağlı bir askeri kışla yer alıyor.

Yine aynı istikamette ve daha yakınında Hava ve Deniz Kuvvetleri Komutanlıkları bulunuyor.

Meclis’in batısında Kara Harp Okulu o geniş arazisi ile yer alıyor. Meclis Genel Kurulu çalışırken, öğrencilerin silahlı tatbikatlarını da izleyebilmek mümkün.

Yine aynı hizada Meclis’in güney batısında ardarda (şimdi sıralarını anımsıyamıyorum) Milli İstihbarat Teşkilatı ve polis teşkilatı ile ilgili bazı kuruluşlar sıralanıyor.

Burada saymayı unuttuğum ya da yerlerini yanlış hatırladıklarım olabılir. Kuşkusuz bu, gerçeği değiştirmez. Gerçek odur ki, Resul Tosun fotoğrafın tamamını dile getirmemiştir; ama meselenin esasını da ortaya koymuştur.

Bazı yazı-çizi görevlileri bu görünümden rahatsız olmadıklarını, nihayet bu yerlerin Türk ordusu tarafından kullanıldığını, bunun da bir işgal ordusu olmadığını veciz bir şekilde ifade ettiler.

Arkasından da Tosun’un “Birçok AB başkentini ziyaret ettiğini, ancak hiçbirinde askeri renk görmediğini” belirten cümlesine de karşı çıkarak birçok Avrupa başkentinde askeri manzaralar bulunduğunu iddia ettiler!

Onların dışında hiçkimsenin oralarda bu askeri rengi görmediği, göremediği muhakkak ama, varsayalım böyle olsun.

Benim şaştığım şu:

Birincisi: Bu meseleyi en iyi bilebilecek durumda olan Murat Karayalçın bu konudaki gerçekleri açıklamak için hala niçin bekliyor?

İkincisi: Genelkurmay Başkanlığı, yıllar önce kendisine böyle bir öneri getiren Belediye Başkanı Murat Karayalçın’ın önerilerini o zaman niçin, “Münferit bir hezeyan” olarak nitelendirmemişti?

Bir de Resul Tosun’un yazısında diğer ‘garnizon şehirlerimiz’den söz edilmiyor. Mesela, Diyarbakır, Hakkari, Şırnak vesaire...

Şimdi bunlardan da söz edersek, “Sen Türkiye’nin bütününe garnizon mu demek istiyorsun?” gibisinden suçlamalara muhatap olmak mümkün.

İyisi mi, bu yazı şimdilik başkentin garnizonluğu meselesiyle sınırlı kalsın, diğer garnizonlardan da sonra söz ederiz.

Geri dön

Mesaj gönder

Yazdır

Yukarı