Orada bir Konya var, uzakta...

Hafta sonu Konya'daydım.. 10 yıl aradan sonra, "ESAM"ın (Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi) düzenlediği, "2000'li Yıllarda Türkiye" konulu panele katılmak için, Konya'ya yeniden gittim..

Bir kentin 10 yılda ne kadar değişmiş olabileceğini, Konya'yı görmeden anlayamazsınız.. Cıvıl cıvıl, hayat dolu, kültür, ticaret ve sanayi merkezi olmuş Konya..

Bu kentin girişimcileri, özellikle Almanya'daki Türkler'in tasarruflarını değerlendirip, Konya'ya akıtmışlar.. İstanbul'da göremeyeceğiniz alış-veriş merkezleri, turizme dönük mekanlar ve müthiş bir sanayi potansiyeli oluşmuş..

Kentin orta yerinde, Sabancı veya İş Bankası gökdelenlerinden geri kalmayan Kombassan gökdeleni ve altında "Afra" çarşısı var.. Etrafta, yapay peri-bacaları, yapay Pamukkale bulunuyor.. İnsanlar, yiyor, sohbet ediyor, dinleniyor.. Başı-örtülülerle, mini-etekliler birarada..

Dinsel veya laikçi bağnazlıkların dışlandığı bir kent Konya..

Konya'nın merkez ilçeleri ile 800 bini aşkın nüfusunu oluşturan insanlar, örnek bir hoşgörü ortamı ile, "Anadolu tarihi"nin kendisi olan Konya'da, gerçek çağdaş uygarlıklar ortamını yaşatıyorlar..

Özetle, Konya'nın şiddetli bir "imaj oluşturma" ihtiyacı var.. Konya, İstanbul'dan veya İzmir'den geri bir kent değil..

Aynı şekilde, Konya'daki girişimci sermayenin itici gücü ve belki de lideri olan, "Kombassan Holding"in ve kurucusu Haşim Bayram'ın da, bir imaj oluşturma çalışmasına ihtiyacı var..

Mütedeyyin veya gelenekçi olmak, asla "reaksiyoner" veya "gerici" olmak anlamına gelmiyor.. Japonya'nın "Sony"sini kuran Akio Morita, herhalde Haşim Bayram'dan daha az gelenekçi değildi..

Keşke "derin devlet", banka boşaltanlara ve Hazine'yi hortumlayanlara verdiği desteğin yerine, Haşim Bayram türü müteşebbislerin arkasında dursaydı..

"Yeşil Sermaye" diye damgalanan ve akılsızca engellerle baltalanan Anadolu girişimcileri, pekçok Konya yaratabilirlerdi..

Keşke Demirel, Beethoven senfonilerine bakıp "İşte çağdaş uygarlık" diyeceğine, 28 Şubat'ın akıl-dışı baskılarını aşabilseydi ve Konya'daki gelişmeleri örnek gösterip, "İşte çağdaş Türkiye" diyebilseydi..

Konya'daki panelde, Oya Akgönenç, Mahir Kaynak, Sadık Albayrak ve bu satırların yazarı konuşurken, en az 2-3 bin dinleyicinin gösterdiği ilgiye ve özene tanık olabilseydi kökten-devletçiler, "derin-halk"ın biraz olsun nabzını tutabilirlerdi..

Kimse, Suudi Arabistan'daki, Taliban Afganistanı'ndaki veya İran'daki gibi bir "şeriat devleti" istemiyor ki..

Aynı şekilde, kimse Saddam Irakı'ndaki, Miloşeviç Yugoslavyası'ndaki baskı ortamını da istemiyor..

Konyalılar da, İstanbullular veya Erzurumlular gibi, düşüncelerin ve inançların özgürce açıklanabildiği, hoşgörü ve uzlaşma ortamının egemen olduğu, modern, çağdaş, laik (laikçi değil), demokratik bir ülkede, yasamak, gelişmek, refaha kavuşmak istiyor..

Kimbilir kaçyüz kişiyle, gençlerle birebir konuştum Konya'da..

Bir kişi bile, "şeriat özlemi" seslendirmedi..

Ama herkes, "laikçi baskı"lardan, "işsizlik"ten, "geleceğe dönük kararsızlıklar"dan endişeliydi..

Cumartesi sabahı, yerli ve yabancı ziyaretçilerin tıklım tıklım doldurduğu Mevlana'nın kabrini ve müzesini ziyaret ederken, düşündüm..

-İyi ki Mevlana, 17 Aralık 1273'te ölmüş, dedim kendi kendime..

Eğer bugün yaşasaydı, "devleti ele geçirmek için örgüt kurmak" suçlaması ile, Devlet Güvenlik Mahkemesi'nde yargılanırdı..

Üstelik Mevlana, bu örgütünü uluslararası zeminlere oturtup, dış-düşmanlarla işbirliği etmekle de suçlanırdı..

Biliyor musunuz ki, Mevlana, 1990'lı yıllarda, şiirleri Amerika'da en çok satış yapan şair..

Coleman Bark'ın "Yüreğin Şairi" (Poet of the Heart) başlığı ile çevirip, yayınladığı Mevlana şiirleri (Celaleddin Rumi), Amerika'da 100 binden fazla satış yapmış.. "Rumi" adlı Amerikan yapımı belgeselin (yönetmen Haydn Reis) kasetleri de hâlâ satış listelerinde önde.. Merak edenler/Starhawk.com/Rumi/sitesine girebilirler..

Konya'ya doyamadım açıkçası..

Bir ağaç ve çiçek âşığı olan Belediye Başkanı Mustafa Özkafa ile yaptığımız sohbetler de, yetmedi bana.. Etli ekmeğin ve bamya çorbasının tadı da, hâlâ damağımda..

Konya'yı anlatmaya devam edeceğim..

ŞAKA

Ya savaş yapsalardı?

Konya'daki panelde, konuşmacı Mahir Kaynak, "27 Mayıs"tan başlayarak, belirli aralarla darbe yapan cuntacılar için şöyle dedi..

-Bunlar iyi ki darbe yapmışlar.. Neticede darbelerle, siyasi istikrarımız alt-üst oldu.. Ya savaş yapsalardı? Kimbilir ne tür durumlarla karşılaşırdık..

Doğru söyledi Mahir Kaynak..

Bereket TSK, arasında "cuntacılar"ı barındırmıyor. Her darbeden sonra, bunlar, tasfiye ediliyor..

Öyle değil mi?

KONYA

Sivil havacılığa, kışla düzeni!..

Konya gibi gelişmiş ve Türkiye'de sanayi ve ticaretin merkezi olmuş bir kentin, sivil havaalanı yok..

Konya ayrıca, Mevlana dolayısıyla, sade Türkiye'nin değil, dünyanın da en önemli turizm merkezlerinden biri..

Bu arada Neolitik devre ait, "Çatalhöyük" ve Hitit döneminden kalan "Karahöyük" gibi arkeolojik bulgular, Konya'yı, bilimsel turizm açısından da çekici kılıyor..

Ve inanılmaz ölçüde hızla gelişen sanayi, Amerika'dan Japonya'ya uzanan alandaki müteşebbislerin, pazarlamacıların ilgisini çekiyor..

Ama Konya'ya THY'ye ait uçakla gidince, askeri havaalanına iniyorsunuz.. Nöbetçilerin arasından geçip, korumalı bir otobüs yolculuğu ertesinde, toz-toprak içindeki "sözde-terminal"e, boşaltılıyorsunuz..

Sivillere, asfalt yol bile fazla görülmüş.

Aynı uçakla gelen yabancılar, endişe içinde, birbirlerine bakıyor..

Konya'ya sivil bir havalimanı şart..

Dalaman'dan, Bodrum'dan daha fazla ihtiyaç var Konya Havaalanı'na. Çünkü Konya'da hayat, 12 ay devam ediyor..

Sivil hava yolculuğu, Konya'da kışla düzeni içinde yapılıyor..