Bir 'cinnetten çıkış' adresi olarak, ŞEHR-İ İSTANBUL

alimuratg@yahoo.com

İSTANBUL (ISZTAMBUL)

Yapım Yılı ve Ülkesi: 2011, Macaristan-Türkiye-İrlanda-Hollanda ortak yapımı

Türü ve Süresi: Duygusal drama / 100 dakika

Çekim ve Gösterim Formatı: HD video / 35 mm standart sinema filmi

Perdedeki Resim Formatları: 1.77:1 (16.9)

Ülkemizde Gösterime Sunulan Kopya Sayısı: 10

Yönetmen: Ferenc Török

Senarist: Ferenc Török

Görüntü Yönetmeni: Dániel Garas

Özgün Müzik Bestecisi: Lance Hogan

Kurgucu: Annelotte Medema

Sanat Yönetmenleri: Tamás Banovich, Tolunay Türköz

Ses Teknisyeni: Robilmas Rahantoeknam

Işık Teknisyenleri: Özgür Başaran, Attila Dóczy

Kostüm Tasarımcısı: János Breckl

Makyaj Tasarımcısı: Nóra Koltay

Oyuncular: Johanna ter Steege (Katalin Munk), Lukáts Andor (János Munk), Eszter Bánfalvy (Juli), Tenki Réka (Zsófi Munk), Varga Norbert (Zoli Munk), Padraic Delaney (András), Yavuz Bingöl (Halil), Selçuk Uluergüven (Otel sahibi İsmail), Erdinç Olgaçlı (Mehmet), Zsolt Anger (Polis müfettişi)

Yapımcılar: László Kántor, F. Serkan Acar, Dominic Wright, Jacqueline Kerrin, Petra Goedings

Yapımcı Şirketler: Kuzey Film, Új Budapest Filmstúdió, Ripple World Pictures Ltd, Phanta Vision Film International

Dağıtıcı Şirket: Tiglon Film

İçerik Uyarıları: Özünde, her yaş grubundan izleyici için uygun bir yapım… Ancak, gerek ihanet nedeniyle çökmüş depresif bir kadının hüzünlü öyküsüne odaklanması, gerekse durgun akan temposuyla ilköğretim çağındaki izleyiciler için keyif vermeyen bir tercihe dönüşebilir.

Ailece izlenebilir mi? / EVET

Resmî İnternet Sitesi ve Fragmanı:

Yeni Şafak-Sinema Yıldız Puanı: * * *

:::::::::::::::::::::::::::

yaşın üzerindeki dul bir kadının hayatta yeni bir başlangıç yapmak için umudu olabilir mi? Macar kahramanımız 'un yıllık kocası onu yaşındaki öğrencisi uğruna terk ettiğinde, bütün hayatını ailesine adamış olan bu zavallı kadının içine sürüklendiği bunalım, ne ailesi ne de arkadaşları tarafından pek fazla umursanmaz. yaşındaki kızı tamamen yaklaşan doğumunun hazırlıklarıyla meşgûldür ve savruk oğlu de yalnızca kendi hayatını umursamaktadır. Çevresi, perişan bir durumdaki 'in aklını kaçırdığını düşünür ve bir gece ansızın elinde makasla caddelerine fırlayan kadını sakinleşmesi için bir hastaneye yatırırlar. Âni bir kararla hastaneden kaçan ise otostop çekerek bindiği bir kamyonla kendisini yollara vurur; önce 'ya, ardından da o güne dek yalnızca adını bildiği başka bir kente doğru yönelir.

'in hastaneden kaçtığı haberini alan aile üyeleri panik içinde polise başvurduklarında, onun -sınır geçiş kayıtlarından- 'a gittiğini öğreneceklerdir. , ailenin diğer üyelerinin ısrarı üzerine, annesinin peşinden 'ye gelir. O sırada, ise kalmakta olduğu otelde, kendisiyle hemen hemen akran olan adlı bir inşaat işçisiyle tanışmıştır. Ve iyi kalpli , insan ilişkilerinin, tıpkı muhatabının kaçarcasına geldiği uzak diyarlardaki gibi süratle kirlenmekte olduğu bu kadim kentte, 'e biraz , biraz , fakat her halûkârda yaklaşacaktır. Hayat yorgunu kahramanımızın hayattan istediği tek şey de zaten budur.

:::::::::::::::::::::::::::

1971-Budapeşte doğumlu senarist ve yönetmen Ferenc Török, çağdaş Macar sinemasının en parlak adlarından biri.. 2001 yılında çektiği, sonradan bu ülkenin sinema endüstrisinde yeni bir çağın başlangıç filmine dönüşen “Moskova Meydanı”ndan (Moszkva Tér) itibaren beyazperde ve beyazcam için çektiği hemen her çalışmasıyla yükselişini istikrarlı bir şekilde sürdüren bu sanatçı, diğer iki önemli yapıtı “Paskalya Şekeri” (Szezon) ve “Tek Gecelik”in (Overnight) ardından da uluslararası bir markaya dönüşecekti. Ki bu üç film, sosyalist sistemin çöküşü sonrasında nereye savrulacağını şaşıran Macar gençliğinin ahval ve şeraitinin anlatıldığı esaslı bir üçlemedir aslında...

Soyadı Macarca'da ilginç bir biçimde (Macarlar'ın şu ünlü bağlantısından olsa gerek) “Türk” anlamına gelen Török'ün “İstanbul”unu izlediğinizde, kendisinin bu kente tartışmasız bir şekilde âşık olduğunu hissediyorsunuz. Çünkü, şimdiye kadar yüzlerce yerli ve yabancı filme arka fon oluşturmuş olan İstanbul, tutkulu bir aşkla sevilmeden bu kadar güzel ve böylesine dostça tasvir edilemezdi. Öyle ki, yönetmen, İstanbul'u perdede kendi anavatanın başkenti Budapeşte'ye karşı bile açıkça kayırmakta; Peşte mimarî açıdan onca ihtişamına rağmen soğuk, mesafeli ve sevimsiz, İstanbul ise onun tam zıddı olacak şekilde parlak, güneşli ve dost canlısı…

Macar sinemasının farklı kuşaklardan usta sanatçılarının yüreklere işleyen oyunlar ortaya koydukları, onlara başta Yavuz Bingöl olmak üzere bizden bir kaç yeteneğin de başa baş bir performansla eşlik ettiği; konusu, oyuncuları, çekimleri ve müzikleriyle nefis bir “kırık kalpler” filmi “İstanbul”… Dahası, bugüne kadar izlediğim, “içinden İstanbul geçen” yabancı filmlerin de en iyilerinden biri… Egzotik kültür başkentimizi kendi memleketinde iyice bunalmış bir Batılı için “arzu nesnesi”ne dönüştüren, onu bir tür “cinnetten çıkış adresi” olarak gösteren buna en yakın kalitedeki film, Belçikalı yönetmen Marc Didden'in 1985 yapımı “İstanbul”uydu. Türkiye'de hemen hiç bilinmeyen o yapıt da tıpkı bunun gibi (ve üstelik kentimizi yalnızca son sahnesinde göstermesine rağmen) İstanbul'un -kıymetini bilenlere huzur veren- eşsiz kültürel kimliğine benzer bir saygıyla yaklaşıyordu.

Salonlarda bu hafta sonunun en iyi filmi… Yalnızca 10 kopyayla gösterime girmiş olması büyük bir talihsizlik; fakat en azından bulunduğunuz bölgede gösteriliyorsa ya da yakın bir gelecekte gösterilecekse, kaçırmamaya çalışın.

* * *

YENİ ŞAFAK SİNEMA SAYFASI / YILDIZ PUANLAMA TABLOSU

* * * *

(4 Yıldız) Sinemanın sanat kimliğini pekiştiren gerçek bir başyapıt… Kaçırmanız gerçekten de yazık olur.

* * * 1/2

(3,5 Yıldız) Oldukça başarılı bir film. Şartlarınızı zorlamak pahasına mutlaka görmelisiniz.

* * *

(3 Yıldız) Çoğu bölümüyle sanatsal bir derinlik ve lezzet yakalayabilen, kayıtsız kalınmayacak bir film. Ömrünüzden bir kaç saati vermeye değer…

* * 1/2

(2,5 Yıldız) Bazı bölümlerinde iyi bir filmin kalite standartlarına erişmeyi başarabiliyor; fakat bir bütün olarak bakıldığında ise sorunlu ve tam olmamış.

* *

(2 Yıldız) Hiç bir sanatsal değeri ve akılda kalıcılığı yok. Yalnızca zaman öldürmek için tüketilebilir. Ki zamanınıza önem verdiğimiz için bunu da pek önermiyoruz.

* 1/2

(1,5 Yıldız) Kötü bir film ve neden çekildiğini anlamak zor… Görmemeniz yararınıza olacaktır.

*

(1 Yıldız) Sinema sanatı adına utanç verici bir gösteri… Arkanıza bakmadan kaçın, sevdiklerinizi de uzak tutun!