Ömrün şu biten neşvesi tâm olsun erenler
Son meclisi câm üstüne câm olsun erenler
Şükrânla vedâ ettiğimiz cân-ı fenâya
Son pendimiz ah-lâfa devâm olsun erenler
*
Câizse Harâbât-ı İlâhî'de de her şey
Yârân yine Rindân-ı Kirâm olsun erenler
Tekrar mülâkî oluruz Bezm-i Ezel'de
Evvel giden ahbâba selâm olsun erenler
*
Evvel gidenler çoğaldı.
Ve biz Yahya Kemal'e daha sık bakıyoruz epeydir.
Hasan Karakaya'yı da kaybettik.
Bir yanda kaybeden varsa, bir de öte yanda kazanan vardır.
Yüce Rabbimden rahmet diliyorum.
Yiğit adamdı Hasan Ağabey.
Doğru ve dürüst adamdı.
Mücadeleden yılmaz, gözünü budaktan sakınmazdı.
Şimdi kelimeleri bir araya getirip bir şeyler söylemek zor.
*
Güzel yerde emaneti teslim etti.
Bütün hayatını o son yolculuk için yaşadı.
Herkes öyle yapar, orası malûm da…
Hasan Ağabey'in bu son seyahati pek bir imrendirici oldu.
*
Birlikte seyahatlerimiz, toplantılarımız olmuştu.
Bir arada çalışmak nasip olmadı ama gönüllerimiz her zaman birdi, beraberdi.
Sevdiklerimiz, kızdıklarımız, sevindiklerimiz ve üzüldüklerimiz aynıydı.
Aynı heyecanı paylaşmaktaydık.
Fakat Hasan Ağabey her zaman daha heyecanlıydı.
Bir delikanlı kadar.
*
Epeydir görüşemediğimiz için özlemiştim.
En son değerli kardeşim Banu Yüm'e Ülke tv'nin canlı yayınındayken mesaj göndermiştim.
“Hasan Ağabey ile uzun zamandır görüşemedik. Özledim. Selâmımı iletir misin?”
Şimdi üzüntü içindeyim.
Özlediysen diyorum kendi kendime, niye gidip görüşmedin?
*
Buradan çıkarılacak bir ders var aziz dostlar.
Ben o dersi aldım.
Size de tavsiyem, sevdiklerinizden uzak durmayın.
Yakınlık, dostluk, arkadaşlık varsa ilk adımı atan olmak daha güzeldir.
Özleyince buluşmak, çay içmek, sohbet etmek için harekete geçmek gerekir.
*
Yoksa işte böyle üzülüyor insan.
Söyleyecek söz bulmakta zorlanıyor.
Evvel gidenleri hayırla anmak için ne yapacağını bilemiyor.
Ömrün neşvesi de işte böyle yavaş yavaş azalıyor.