Bölge kalkınması ve üniversiteler

Türkiye’de

Üniversitelerin yaşadığı sorunların temelinde

hükümetlerin ve hatta

toplumun bilime

ve bilim adamına

verdiği

/vermediği

önem yatmaktadır

Bilim ve bilim adamı birçok platformda

ikinci planda

tutulmakta, madden ve manen yeterli desteği alamamaktadır.

Yeterli/gerekli desteği alamayan

nitelikli beyinler

yurtdışına gitmekte, özel üniversitelere geçmekte ya da devlet üniversitelerinde ayakta kalma mücadelesi vermektedir.

ABD’de veya diğer gelişmiş ülkelerde buluş yapan, yeni teknoloji üretenlerin büyük bir kısmının

başka ülkelerden gelen bilim insanları

(silikon vadisinde çalışan bilim adamlarının % 70’inden fazlası başka ülkelerden gelmiş-beyin göçü) olduğunu unutmamak gerekir.

***

Taşradaki büyük üniversitelerin

en temel kuruluş gerekçelerinden birisi

bölgenin kalkınmasına öncülük etmek

Fakat günümüze kadar bu üniversitelerin kuruluş amacındaki misyonu yeterli düzeyde yerine getirdiği söylenemez.

ABD’deki

Silikon Vadisi’nin

bilişim teknolojisi

üreten ve dünyaya ihraç eden

bir merkez haline gelmesini

bölge halkının

(işadamı-sanayici)

üniversitesiyle (Stanford) ve bilim adamlarıyla

yaptıkları

işbirliğine borçlu

olduğu bilinmektedir.

Karadeniz, Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri başta olmak üzere bölgesel gelişememenin arkasında üniversite-sanayi işbirliğinin kurulamamasının, üniversitelerin ekonomik hayata, teknolojik gelişmeye aktif katkısının son derece sınırlı olmasının da önemli rolü olduğu söylenebilir.

Yani üniversite-sanayi işbirliğinin kurulamaması ülkemizdeki üniversiteleri toplum hayatından büyük ölçüde dışlamış, kuruluş gerekçelerinden biri olan bölgesel gelişmeye katkı sağlama hedeflerinin ötesinde kısır tartışma koridorlarına (ideolojik kamplaşma, idari görev alma, ek ders kavgası v.s) taşımıştır.

İşbirliğinin kurulamamasında üniversite yönetimlerinin vizyon zayıflığı kadar

sanayici-işadamları ve onların sivil toplum temsilcilerinin yaklaşımları da sorumludur.

***

Her yıl binlerce öğrenci üniversitelerden mezun olmakta, fakat okulda

gerekli piyasa tecrübesi almadığından

(bölümlerin stajı zorunlu görmemeleri ve piyasanın öğrencilere staj için kucak açmamaları gibi nedenlerle) iş bulmakta son derece zorlanmaktadırlar.

Milyonlarca üniversite mezununun kamuda memur olmak için KPSS sınav kuyruğuna girmesini bütün taraflar doğru okumalı.

Bunu sanayiciler, girişimciler, özel sektör profesyonelleri iyi okumalı.

Bunu üniversitede piyasaya öğrenci yetiştiren mühendisler iyi okumalı.

Bunu İİBF ve özellikle

işletme bölümü hocaları

iyi okumalı. Doğrudan piyasaya yönelik ders içerikleri olan bölüm işletmedir. (Pazarlamacı, işletme yöneticisi, reklamcı, muhasebeci, girişimci, finansçı v.s. piyasada çalışabilecek bütün kalifiye elemanları yetiştirmeye öncelikle işletme bölümü müfredatı uygun.)

***

Bazı üniversite yönetimlerinin son dönemde

üniversite-sanayi işbirliğinin altyapısını kurma amacıyla önemli adımlar attığını görmekteyiz

(İş-Kur, Kalkınma Ajansları, Teknokentler, TSO işbirliği protokolleri, piyasa profesyonelleriyle eğitim işbirlikleri ve Teknoloji Transfer Merkezi kurulması v.s.). Bu adımlar bütüncül bir planın parçası olmadığından sürdürülebilir olmayan, geçici faaliyetler olarak yansımaktadır.

Türkiye’de

geç kalınan

üniversite-sanayi işbirliğini geliştirme

amacına tarafların açık bir şekilde destek vermesi, uygulanabilir, somut adımlar içeren, bürokratik işlemleri asgariye indiren ve gerçekçi hedefleri olan bir

eylem planını bir an önce uygulamaya koyması gerekiyor.

Üniversite-sanayi işbirliğini içeren yeni eylem planı

bölge ve ülke gelişmesine ciddi katkı sağlayacağı gibi, üniversiteleri de kısır tartışmalardan toplumsal faydası çok daha yüksek, piyasaya katkı sunan bir eğitim sürecine zorlayacaktır.

#ABD

#Teknoloji

#Sanayi

15 Temmuz

Kudüs: Bir şehrin hikayesi

Ramazan

Seçim

Spor

Borsa