İçinde yaşadığımız çağ ele avuca gelir bir düzen öngörmüyor. İleri sürdüğümüz her düşünce ardından zıddını da ileri sürmemizi gerektiriyor. Zıddının da bir o kadar doğru olduğunu dayatıyor. Bu, doğrudan tez antitez ikileminden farklı bir durum... Genellemenin sakıncasından doğan bir fikri de ileri sürmüyorum. Genelleme, son tahlilde belli bir olguyu ya da olgular çeşitliliğini bir kurala bağlama çabası. Her kuralın istisnası olur, olabilir. Onu dile getirme değil buradaki kurala sığmazlık durumu...Küresel
İçinde yaşadığımız çağ ele avuca gelir bir düzen öngörmüyor. İleri sürdüğümüz her düşünce ardından zıddını da ileri sürmemizi gerektiriyor. Zıddının da bir o kadar doğru olduğunu dayatıyor. Bu, doğrudan tez antitez ikileminden farklı bir durum... Genellemenin sakıncasından doğan bir fikri de ileri sürmüyorum. Genelleme, son tahlilde belli bir olguyu ya da olgular çeşitliliğini bir kurala bağlama çabası. Her kuralın istisnası olur, olabilir. Onu dile getirme değil buradaki kurala sığmazlık durumu...
Küresel dünya iddiasına baktığımızda, bir yandan tüm dünyanın bütünleşmesine ilişkin bir fikrin kabulünü öngörürken, bir yandan da bireysel oluşumların önünü açan, bireysel oluşumu teşvik eden, dahası kışkırtan bir edimin de birlikte yürüdüğü fark ediliyor...
Bir yandan ulusal görüşlere itibar gösterilirken bir yandan da uluslararası bütünleşmenin, uluslararası tümel işbirliğinin önü açık tutuluyor; bütünleşmenin sağlanması yolunda çabalar yoğunlaştırılıyor.
AB içindeki dalgalanmalar bunun ilgi çekici, canlı örneği... Orada bir yandan giderek çoğalan ulusal bireyleşme hareketleri yoğunlaşırken, bir yandan da işbirliğinin sıkılaştırılması yönünde hareketler gözleniyor. Bir yandan Birliğin devamı yolundaki çabalar canhıraş biçimde yürütülüyor, bir yandan da hâlihazır birleşme hali gevşiyor, neredeyse namus belası sürdürülüyor izlenimi ağırlık kazanıyor...
Bizim bölgemizde, keza her iki yöndeki oluşum ilgi çekici...
Bir yandan ulus devlet öngörüsü güçlenirken, bir yandan da ulusların bir araya gelip bütünleşmesi yönünde güçlü bir istemin varlığı öne çıkıyor.
Türkiye siyasasında “Tek Millet, Tek Devlet, Tek Vatan, Tek Bayrak” söylemi güçlü bir desteğe muhatap olurken, bir yandan da, alttan alta son tahlilde sınırların açılması olgusuna müncer olacak gümrük birliği eğilimine ilişkin söylemin geliştiği gözleniyor.
Suriye’de son Esed kargaşası ortaya çıkmadan önce sınırların açılması öngörülüyordu. Mevcut ortam yatıştığında aynı siyasanın yürürlüğe girmesi umulabilir. Keza Kuzey Irak’la aynı durum söz konusu... Ve eninde sonunda yolların kesişeceği noktanın, İslam ülkeleri arasında gümrük birliğine ulaşma olması beklenir. En azından İslam ülkelerinin bu dilekte buluşmayı hedef aldığını söyleyebilmeliyiz.
Değindiğimiz durum ülkelerin ve insanların birörnek olmasını öngörmüyor. Her ülke ve onun insanı kendi biricikliğini koruyarak İslam ilkeleri etrafında çok sesliliği, çok görüşlülüğü ile bir araya gelip bütünleşmeye sahip çıkıyor diyebilmeliyiz.
#Devlet
#Türkiye
